ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΗΛΕΙΑ- ΠΑΛΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΧΑΙΝΑ

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΗΛΕΙΑ- ΠΑΛΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΧΑΙΝΑ

Έγραφα προ ημερών για δύο ωραίες θεατρικές παραστάσεις ερασιτεχνικών θιάσων του Πύργου, που παρακολούθησα προσφάτως, και θυμήθηκα το μικρό αφιέρωμα του περιοδικού «Εκ παραδρομής» τχ.6/1987, στο οποίο παρουσιάσαμε  τις τότε λειτουργούσες θεατρικές ομάδες Γαστούνης, Αμαλιάδας ,Λεχαινών  Ανδραβίδας και Βάρδας. Στο σημείο αυτό θα μεταφέρω όσα μου αφηγήθηκε  πριν από χρόνια ο  Νίκος Λαϊνάς (1905-1991), πατέρας του Τάκη, για τον ερασιτεχνικό θίασο  που είχε συγκροτηθεί στα Λεχαινά το 1924 στα πλαίσια  και προς ενίσχυσιν του τότε  Προοδευτικού Συλλόγου της κωμόπολης, αποκλειστικά από άνδρες. Ο θίασος αυτός ανέβασε την περίοδο εκείνη τρία έργα την Γκόλφω (που παίχτηκε δύο φορές), την Εσμέ και τον Αγαπητικό της Βοσκοπούλας. Τα έργα αυτά παιχτήκανε στις αποθήκες Βασίλη Καρκαβίτσα και Γιάννη.Μαστροβασίλη. Ηθοποιοί (όλοι άντρες) ήταν οι: Στη Γκόλφω: Γκόλφω (Γεράσιμος Γιαννάτος, οικοδόμος), Τάσος (Κώστας Κράππας, εργάτης γης ,Γενίτσαρης), Σταυρούλα (Νίκος Λαϊνάς, ξυλουργός), Γιάννης Σαμαράς ή Χριστόπουλος(σαγματοποιός, εκ των συντακτών της περίφημης Τρουμπέτας) Νιόνιος Παπαλάλας-Παπακυριακόπουλος (άνεργος τότε, μετά παπάς), Γιώργης Κοκοτσής(εργάτης) ,Γενοβέζος ή Ραμπαγάς (εργάτης γης),Αγγελής Χειμάρας. Στην Εσμέ: Εσμέ (Πάνος Καραμέρος, έκανε και τον χοροδιδάσκαλο, Δρόσος (Αλέκος Παπαβλασόπουλος ή Ντάριος), Κάρμεν ,δούλα της Εσμέ (Νίκος Λαϊνάς), Δούλος Δρόσου (Γιάννης Σαμαράς και ο Νιόνιος Παπαλάλας(βγήκε μ ε τη σημαία και ανήγγειλε την Επανάσταση του ’21).

Σύμφωνα με τον Ν.Λαϊνά, οι αναμνήσεις του οποίου ανάγονται στην μετά το 1915 περίοδο, «  στα Λεχαινά ερχόντουσαν συχνά διάφοροι αθηναϊκοί θίασοι (τα περίφημα μπουλούκια), αρκετοί από τους οποίους αφού έδιναν 2-3 παραστάσεις ξέμεναν και έβαζαν λοταρία για τα έξοδα κίνησής τους. Έπαιζαν συνήθως επιθεωρήσεις, όπως  ο θίασος Καρολίδη που έλεγε και ένα τραγούδι αφιερωμένο στον Στέφανο Καπώνη, δραστήριο μέλος της μικρής κοινωνίας των Λεχαινών δάσκαλο, δημοσιογράφο και ερασιτέχνη μπουζουξή! Κατά το 26-27 ήρθανε και τα Καλουτάκια (Άννα και Μαρία Καλουτά) που είχανε νοικιάσει αίθουσα κάτω από το σπίτι του Διασάκου. Εκεί ήταν και η αίθουσα του Προοδευτικού Συλλόγου».
. 
.Μια και έγινε λόγος για τον Στέφανο Καπώνη, σας μεταφέρω όσα έγραψε γι αυτόν  στην εφημερίδα "Ο Κάμπος" (Ιανουάριος 1970) ένας παλιός Λεχαινίτης, ο Πάνος  Αναστόπουλος: "...Ο Στέφανος ήτο ανταποκριτής σε Πατρινές και Πυργιώτικες εφημερίδες και είχε πηγαίο χιούμορ.Εδώ και 44 χρόνια  ο τότε Σύλλογος Φιλοπροόδων στα Λεχαινά μέσα στα πλαίσια της δράσεώς του κατώρθωνε να φέρνει από καιρού εις καιρόν καλούτσικους θιάσους.Το 1926 σε μια πρόχειρη αίθουσα (στην αποθήκη Ιωάννου Μαστροβασίλη)  διασκευασμένη σε θέατρο εκείνη τη βραδιά, έπαιζε ο θίασος Περάκη τα "Παναθήναια". Κάποια στιγμή, ενώ έπαιζε ο θίασος, μπαίνει ο Στέφανος και προχωρούσε προς τα μπροστινά καθίσματα, όταν η Καλουτά (μητέρα της Αννας και της Μαρίας), απευθυνομένη προς αυτόν, του λέει:

-Στο θέατρο σαν έρχεσαι
ποτέε δεν μπαίνεις τσάμπα
αλλ΄έρχεσαι κυρ Στέφανε
να βλέπεις καμμιά...γάμπα!

Ο Στέφανος, πάντοτε ετοιμόλογος, στέκεται και της απαντά, στρέφοντας πότε αριστερά και πότε δεξιά το κεφάλι του , κοιτώντας τους θεατές:

-Οι γάμπες πώς μ΄αρέσουνε
εγώ δεν σου τ΄αρνιέμαι
κι αν άχω πιάσει και πολλές
όμως δεν σου παινιέμαι...".

Δ.Κ.