27/12/11

Τα πρώτα κάλαντα

Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου / Για βγάτε, διέτε, µάθετε πως ο Χριστός γεννιέται / Γεννιέται κι ανατρέφεται στο µέλι και στο γάλα / Το µέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες / Και το µελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες / Κυρά καµαροτράχηλη, κυρά γαϊτανοφρύδα / Κυρά µου όταν στολίζεσαι και πας στην εκκλησιά σου / Κάνεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη / Και τον καθάριο Αυγερινό τον κάνεις δαχτυλίδι. * Θα έρθουν τα παιδιά να µου πουν τα κάλαντα εφέτος; Κανονικά, πρέπει να έρθουν περισσότερα από πέρυσι, µια που η κρίση έχει επηρεάσει χαρτζιλίκια και µποναµάδες και τα παιδιά πρέπει να τα αναζητήσουν έξω από την οικογενειακή εστία. Τα έχω γλυκάνει άλλωστε τις προηγούµενες χρονιές µε εικοσάρικα και δεκάρικα, δεν µπορεί να µε ξεχάσουν – εφέτος όµως δεν υπάρχει περιθώριο για γενναιοδωρίες: ένα ευρώ ανά κεφάλι παιδιού για κάθε κοµπανία που θα έρχεται. Αντε δύο, αν δεν βιάζονται και τα πουν από την αρχή ως το τέλος, χωρίς συντοµεύσεις και περικοπές. Και από πέντε αν µου πουν τα αγαπηµένα µου «Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα» αντί για το κλασικό «Καλήν ηµέραν άρχοντες».

* Θυµάµαι τα πρώτα κάλαντα που είπα, ηµερολόγιό µου· χαράµατα είχαµε ξεκινήσει να µην ακούµε «µας τα είπαν άλλοι» από τις νοικοκυρές. Μετά πήγαµε περήφανοι να δείξουµε στα άλλα παιδιά τα κέρδη µας – ακόµη και χαρτονοµίσµατα είχαµε, 2-3 δεκάρικα κοκκινωπά, θυµάµαι. Εκείνα τα παλιά χρόνια η δραχµή είχε µεγαλύτερη αγοραστική δύναµη από το σηµερινό ευρώ – κάτι που θα επαναληφθεί 5-6 χρόνια µετά την αποχώρησή µας από την ευρωζώνη, όταν θα κόψουν τρία µηδενικά από το νόµισµα, όπως και τότε.

«Παίζουµε στριµωξίδι;» είπε ο Σάκης Νέρουλας που ήταν 4-5 χρόνια µεγαλύτερος αλλά δεν είχε κερδίσει από τα κάλαντα όσα εµείς. Μπορεί να το λέγαν και αλλιώς το παιχνίδι, δεν θυµάµαι, αλλά αυτό που γινόταν ήταν να καθόµαστε µε την πλάτη στην πόρτα αποθήκης, ο ένας πλάι στον άλλον, και να σπρώχνουµε µε τον ώµο τον πλαϊνό, µε στόχο ο πρώτος, αυτός που ήταν στην άκρη της σειράς ακουµπώντας στην κολόνα της πόρτας, να πεταχτεί έξω από την πίεση που του ασκούσαµε και να πάει ντροπιασµένος στην τελευταία θέση, να σπρώχνει από εκεί µε όλους τους άλλους ώσπου να καταφέρει να φθάσει σιγά-σιγά στην πρώτη και να αντισταθεί καλύτερα από την προηγούµενη φορά.

Η πρώτη χασούρα
Ο Νέρουλας στάθηκε δίπλα µου, «εγώ δεν θα σε σπρώχνω όταν φθάσεις µπροστά· θα κρατάω αντίσταση στους άλλους και δεν θα µπορούν να σε πετάξουν» µου ψιθύρισε. «Θα µου δώσεις ένα πενηνταράκι στο τέλος – και βάλε τα δεκάρικα στο τσεπάκι του σακακιού, να µη σου πέσουν». Ετσι και έγινε, χάρη στη ζαβολιά του Σάκη έµεινα περισσότερο απ’ οποιοδήποτε άλλον στην πρώτη θέση και όλοι µε θαύµαζαν που άντεξα τόσο, και ας ήµουν µόνο στην πρώτη ∆ηµοτικού.

Πήγα να του δώσω το πενηνταράκι, «δεν το θέλω, αστεία το έλεγα» µου είπε και έφυγε γιατί είχε θέληµα να κάνει. ∆εν πέρασε ώρα πολλή, διαπίστωσα ότι τα δεκάρικα είχαν κάνει φτερά από το τσεπάκι. Εψαξα απελπισµένα, πουθενά, «ο Νέρουλας τα πήρε, στο στριµωξίδι» συµφώνησαν όλοι. Πήγαµε, τον βρήκαµε, «ψάξτε µε» ήταν η απάντηση, δεν βρέθηκε τίποτε πάνω του· το λαϊκό δικαστήριο δεν πείστηκε αλλά δεν έκανε και τίποτε. Ηταν µεγαλύτερος, µεγαλόσωµος και χειροδύναµος ο Νέρουλας. Αποφάσισα να παίξω στριφτό, να κερδίσω τα χαµένα – παιχνίδι των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, να δοκιµάσεις την τύχη σου και την τέχνη σου: ρίχνει δύο κέρµατα στον αέρα η «µάνα», αν έρθουν «κορόνα» και τα δύο µαζεύει όλα τα λεφτά που έχουν παίξει οι παίκτες γύρω-γύρω, αν έρθουν «γράµµατα» τους δίνει ό,τι έχουν στοιχηµατίσει, αν έρθει το ένα κέρµα «κορόνα» και το άλλο «γράµµατα», ξαναρίχνει τα κέρµατα.

Η τέχνη στο παιχνίδι είναι, όπως βάζεις τα δύο κέρµατα στην παλάµη ή στα δάχτυλα, και πρέπει να είναι το ένα «κορόνα» και το άλλο «γράµµατα», να τα ρίξεις έτσι ώστε η «κορόνα» να µην πάρει στροφές και να πέσει όπως την έβαλες, άρα να έχεις σίγουρη τη µία κορόνα – αυτή την τέχνη εγώ δεν την είχα µάθει ακόµη, έχασα και τα υπόλοιπα κέρµατα, δεν µου έµεινε δεκάρα από τα πρώτα χρήµατα που κέρδισα στη ζωή µου. Από τότε προσπαθώ σε όλη µου τη ζωή να τα ξανακερδίσω, ηµερολόγιό µου. Ματαίως...

* Με το στριφτό είχα µεγαλύτερη περιπέτεια ένα-δύο χρόνια µετά, Χριστούγεννα - Πρωτοχρονιά πάλι, όταν άδειασα (µε µαχαίρι, από τη στενή σχισµή) τον κουµπαρά της οικονόµας µεγάλης αδελφής µου και πήγα να αγοράσω µε τους µποναµάδες της καραµέλες βουτύρου και µπισκότα «Παπαδοπούλου» µε σοκολάτα – τα µελοµακάρονα τα είχαµε τζάµπα στο σπίτι. ∆οκίµασα ξανά την τύχη µου στο στριφτό, τα έχασα όλα, και ήσαν πολλά, κάποιος κατάλαβε ότι δεν ήταν δικά µου, µε κάρφωσε στην αδελφή µου. Και καταντροπιάστηκα το βράδυ µπροστά σε όλη την οικογένεια όταν ο πατέρας έσπασε τον κουµπαρά και επιβεβαιώθηκε η κλοπή µου. Από τότε προσπαθώ να γίνω πλούσιος χωρίς να κλέψω. Ματαίως...

Διόδωρος Κυψελιώτης  (ΤΟ ΒΗΜΑ , 24/12/2011)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ


NOMAD CIRCLE, MONGOLIA, richard long 1996

23/12/11

"Ο ΚΑΜΠΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ― EL CAMPO EL MUNDO"

Η Πολιτιστική Ομάδα Φράγμα
Σας Καλει
Την Δευτερα 2 Ιανουαριου 2012, Ωρα 7,30 Μμ
Στο Σινε Αστρον Λεχαινων
Στην Παρουσιαση Του Βιβλιου Του Τακη Ν. Λαϊνα
"Ο ΚΑΜΠΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ
EL CAMPO EL MUNDO"

Για το βιβλιο θα μιλησουν οι:
ΓΙώργος Γώτης, Διονύσης Κράγκαρης, Ελένη Σκάβδη

19/12/11

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΣΕΦΑΛ*


ΣΕΦΑΛ

ΣΕΦΑΛ ξακουστή, ομάδα ζηλευτή,
που τη νίκη πάντα φέρνεις
και τα Λεχαινά ομορφαίνεις.
Έχεις αρχηγό ένα σταυραετό
που σουτάρει και ντριμπλάρει
σαν τον Άγγελο Μεσάρη
και με τέρμα το Νικάκη (Σεφερλή)
και Γιωργάκη (Καρκαβίτσα)
που πετάνε σαν πουλάκι.
Έχεις δυο μπακ στοιχειοπέραστα,
το Ντοντόνα και τον Τσάντα (Χαρίτο)
που στολίζουν την ομάδα.
Έχεις τρία χαφ,
Μεγάλα και τρανά,
Ντίνο (Καρδιανό), Γιάννη (Αγγελόπουλο) Και Τσαγκάρη (Μήτσο),
που κανείς δεν τα ντριμπλάρει.
Έχεις και σουτέρ το Μίμη το Μπεμπέ (Τσουμπελής)
και εξτρέμ το Βενιζέλο (Σχοινά)
που αυτός θα φέρει τέλος.
*Η ΣΕΦΑΛ ήταν η  ποδοσφαιρική ομάδα των Λεχαινών της προπολεμικής περιόδου, αντίπαλος του Ηλειακού. Τον Υμνο της ΣΕΦΑΛ μας τον έστειλε ο φίλος του Ημερολογίου Νίκος Μπακιός.

ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ...

Γιώργης Παυλόπουλος

Πού είναι τα πουλιά;

Στον Μιχάλη Πιερή
Πού είναι τα πουλιά;


Ατσάραντοι και λιάροι κι' αητομάχια
συκοφάγοι και κατσουλιέρες και κοτσύφια
τσουτσουλιάνοι και τσαλαπετεινοί και τσόνοι
καλημάνες και καλατζάκια και τσιμιάλια
τσιπιριάνοι και τσικουλήθρες και σπέντζοι
τετεντίτσες και τουρλουμπούκια και κίσσες
καλοκερήθρες και σηκονούρες και ασπροκόλια
μπεκανότα και δοδόνες και κολοτριβιδόνες
ξυλοτρούπιδες και σπίγγοι και τρουποφράχτες
κοκκινονούρες και τρυγονόλιαροι και μυγουσάκια
γαϊταρίθια κα σβουρίτζια κα σγουρδούλια
θεοπούλια και μυγούδια και σπίνοι;


Πού είναι ο κοκκινολαίμης;


Πού είναι τα παπιά;
Κρινέλια και γερμάνια και ψαλίδες
ξυλόκοτες και μπάλιζες και σουγλοκόλια
γερατζούλια και ντελίδες και μαυρόπαπα
ψαροφάγοι και τουρλίδες και ζαγόρνα
λαγοτουρλίδες και τσιλιβίδια και βουτουλάδες;


Πού είναι ο Μολοχτός κι' ο Πάπουζας;
Η Αβοκέτα κι' ο Καλαμοκανάς;


Πού είναι οι συκοπούλες οι βουλγάρες κι' οι σιταρίθρες
τα βατοπούλια τα κουφαηδόνια κι' οι αερογάμηδες
οι φάσες και οι σπαθομύτες
τα κιρκινέζια κι' οι χαλκοκουρούνες;


Πού είναι
ο μπούφος ο χουχουλόγιωργας κι' ο κούκος
ο νυχτοκόρακας ο γκιόνης κι' ο καράπαπας;


Πού είναι
τα ξεφτέρια τα γεράκια και οι αετοί;


Πού είναι ο Ντρένιος ο Καλογιάννης και ο Μπέτος;


Πού είναι οι Μαυροσκούφηδες;




10/12/11

Από τις εκδόσεις "Παρατηρητής της Θράκης" κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες το βιβλίο του Τάκη Ν.Λαϊνά "Ο κάμπος ο κόσμος El campo el mundo". Το βιβλίο αυτό θα παρουσιασθεί από την Πολιτιστική Ομάδα Φράγμα αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά.

5/12/11

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ 
ΤΗΣ ΝΕΛΛΗΣ ΨΑΡΡΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΓΚΟΛΦ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



Το κοινό που γέμισε την αίθουσα του καφέ-ΟΣΕ των Λεχαινών το περασμένο Σάββατο 3/12, παρακολούθησε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ που δημιούργησε η συγγραφέας Νέλλη Ψαρρού με θέμα τα γήπεδα γκολφ στην Ελλάδα. Στο τέλος η δημιουργός απάντησε σε πολλές ερωτήσεις που έγιναν από το κοινό .