Ντίνος Ψυχογιός: Το «Χρονικό» από το αλβανικό μέτωπο

 
80 χρόνια μετά, τα παιδιά και τα εγγόνια του δημοσιεύουν το ημερολόγιό του από τον Ελληνο-Ιταλικό Πόλεμο

Ο Ντίνος Ψυχογιός (1915 - 1982) ήταν δημόσιος υπάλληλος για το ζην, λαογράφος και ιστορικός για το ευ ζην. Γεννήθηκε στην Ηλεία (Νεοχώριον Λεχαινών, Δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης σήμερα) όπου και πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του. Απόφοιτος του τότε οκτατάξιου γυμνασίου, αφού έκανε τη στρατιωτική του θητεία, προσλήφθηκε στο Δημόσιο το 1940 και διορίστηκε υπάλληλος στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας, στο Δημόσιο Ταμείο. Εκεί τον βρήκε ο πόλεμος, για τούτο και η πρώτη εγγραφή στο ημερολόγιο είναι εκεί (Φιλιάτι, λέγονται οι Φιλιάτες στο τοπικό ιδίωμα). Μόλις τελειώνει ο πόλεμος αναλαμβάνει υπηρεσία για λίγο στη Λευκάδα όπου γράφει και το Χρονικό, αλλά φεύγουν γρήγορα μαζί με τη μητέρα μου και επιστρέφουν στο Νιοχώρι γιατί ήταν αδύνατον να ζήσουν εκεί με τον κατοχικό μισθό του. Μετά την απελευθέρωση εργάζεται αρχικά στην Αμαλιάδα και στη συνέχεια στο Δημόσιο Ταμείο Λεχαινών, από όπου θα φύγει (διευθυντής πια) για την  Αθήνα το 1962: εκεί θα ξεκινούσαν ένα-ένα τα έξι παιδιά του Ντίνου και της Σίας τις πανεπιστημιακές τους σπουδές. Το 1972 μετατίθεται δυσμενώς στην Κρήτη από τη χούντα, από όπου θα επανέλθει με τη μεταπολίτευση.

Πριν τον πόλεμο δημοσίευσε ποιήματα και πεζά σε περιοδικά και εφημερίδες του Πύργου και της Ζακύνθου. Το 1949 εξέδωσε τη μελέτη Ποιμενικά της Ηλείας, ένα χρόνο αργότερα τον Κώδικα της Παναγίας της Λεχαινίτισσας και τα Λεχαινά και στη συνέχεια τα Ηλειώτικα Παιδοκόμια, Τα πατριαρχικά σιγίλλια της Μονής Βλαχέραινας Ηλείας, και το μεταθανάτιο Περί γοητειών και μαντείας.

Έργο ζωής ήταν τα Ηλειακά, «τριμηνιαίο περιοδικό λαογραφικής, ιστορικής και γλωσσικής σπουδής της Ηλείας». Εκδόθηκε αρχικά από το 1951 ως το 1962 και στη συνέχεια από το 1977 ως τον θάνατό του, το 1982. Συνολικά 31 τεύχη, κάπου 1.300 σελίδες με πολύτιμο περιεχόμενο για τον παραδοσιακό πολιτισμό και την ιστορία της Ηλείας, όλες σχεδόν γραμμένες από τον ίδιο – βοηθούσαμε όμως και τα παιδιά: τυλίγαμε το περιοδικό σε χειροποίητους «φακέλους» και κολλάγαμε τα γραμματόσημα για να το ταχυδρομήσει στους συνδρομητές. Το 2008 επανεκδόθηκαν όλα τα τεύχη των Ηλειακών σε δύο τόμους από τις εκδόσεις Βιβλιοπανόραμα, στην Αμαλιάδα. Το 2018, το Γυμνάσιο Νεοχωρίου ονομάστηκε «Ντίνος Ψυχογιός» προς τιμήν του.

Κατά τα άλλα, πέρα από τις λόγιες ενασχολήσεις του, ο πατέρας μας ήταν κεντρώος δημοκράτης, πατριδολάτρης και ευσυνείδητος δημόσιος υπάλληλος. Δεν είχε σε μεγάλη υπόληψη τους πολιτικούς και την πολιτική – χωρίς όμως να αμφισβητεί  την αναγκαιότητά τους.

Όνειρό του ήταν να γίνει γεωπόνος – δεν τα κατάφερε, τον έκοψαν στις εισαγωγικές εξετάσεις με μηδέν στην έκθεση γιατί ήταν στη δημοτική. Έτσι μας έλεγε – δεν τον πολυπίστευα, νόμιζα πως έφταιγε ο –έκδηλος στο Χρονικό– έρωτάς του για τη μητέρα μας, (Σία Μανιάτη – Ψυχογιού), που δεν τον άφηνε να στρωθεί να διαβάσει. Όμως, μετά τον θάνατό του ανακάλυψα χρονογράφημα του Παύλου Παλαιολόγου στο Βήμα που αναφερόταν ακριβώς στην περίπτωσή του και κατακεραύνωνε τους γλωσσαμύντορες της τότε Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής που είχαν μηδενίσει τον δημοτικιστή Ντίνο Ψυχογιό. Ένιωσα τύψεις που δεν τον είχα πιστέψει.

Ξέραμε ότι υπάρχει το ημερολόγιό του από τον Πόλεμο, θυμάμαι να μας διαβάζει (ή να αφηγείται;) τη σκηνή όπου κατρακυλά νύχτα πάνω στο χιόνι από την «Τραπεζίνα» (Τρεμπεσίνα έχει καθιερωθεί να γράφεται το αλβανικό βουνό) στην εγγραφή της 10/3/41. Δεν θέλησε ο ίδιος να δημοσιεύσει το Χρονικό όσο ζούσε, μάλλον επειδή το αντιηρωικό και ανθρώπινο κείμενο δεν ταίριαζε με τις μεγαλοστομίες των επίσημων λόγων, τη μεγαλοπρέπεια των παρελάσεων, τις επικολυρικές αφηγήσεις. Η ειλικρίνεια των περιγραφών, η δημοσιοποίηση των σκέψεων και των συναισθημάτων είναι ενοχλητικές συνήθως για την επίσημη, τη δημόσια ιστορία. Αν ήταν λογοτέχνης και όχι λόγιος, ίσως είχε γράψει τη Ζωή εν Τάφω του 1940-41.


Η γραμμή του ελληνο-ιταλικού μετώπου κατά τις ημέρες που ο Ντίνος Ψυχογιός βρισκόταν εκεί. Μπροστά από τη γαλάζια «Κατεχόμενη Γραμμή», στο μέσον περίπου του χάρτη, βρίσκονται τα δύο βουνά Σεντέλι και Τρεμπεσίνα (ο Ντίνος Ψυχογιός το εξελληνίζει σε «Τραπεζίνα») όπου έδωσε φονικές μάχες και αποδεκατίστηκε ο λόχος του

 

Φέτος, που κλείνουν 80 χρόνια από τότε που έζησε όλα αυτά, αποφασίσαμε παιδιά και εγγόνια του πως είναι καιρός να το δημοσιεύσουμε.
Δημήτρης Ψυχογιός

 

https://www.athensvoice.gr/gallery/687828_ntinos-psyhogios-hroniko-apo-alvaniko-metopo?fbclid=IwAR1zXMSxiXzO_v1G2XD7CnUv6e00uq5YOdpNg7w7updLyYY1AP3QBgfkeYw

ΕΔΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/gallery/687828_ntinos-psyhogios-hroniko-apo-alvaniko-metopo?fbclid=IwAR1zXMSxiXzO_v1G2XD7CnUv6e00uq5YOdpNg7w7updLyYY1AP3QBgfkeYw»

δροσελή

Τριμηνιαία έκδοση για την Οικολογία και τον πολιτισμό

Ιδιοκτησία: Ένωση Πολιτών για την Οικολογία και το περιβάλλον (ΕΠΟΠ), Λεχαινά

Επιμέλεια ύλης: Διονύσης Κράγκαρης- Λάμπρος Λογοθέτης

Εκτύπωση: Κ.Βρής ΟΕ, Πάτρα

1995, TEYXH 1,2,3-4

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΕΘΑΝΕ Η ΑΣΠΑΣΙΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Από τις ηγερίες του αρχαίου δράματος και της εθνικής αντίστασης, η Ασπασία Παπαθανασίου, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 102 ετών. Η αριστερή της ιδεολογία την έκανε να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο και δράση στην Κατοχή και την Αντίσταση, ενταγμένη στις τάξεις του εφεδρικού ΕΛΑΣ, συμμετέχοντας και στα Δεκεμβριανά.
Από τις γνωστότερες και πολυβραβευμένες Ελληνίδες τραγωδούς, συμμετείχε με παραστάσεις σε όλον τον κόσμο και σε διεθνή φεστιβάλ, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.

Στα Λεχαινά είχε έρθει αρκετές φορές με τον θίασό της καλεσμένη από τη Μορφωτική Ενωση Λεχαινών Ανδρέας Καρκαβίτσας και είχε ανεβάσει παραστάσεις αρχαίου δράματος ΄,
, κλασικού και νεοελληνικού ρεπερτορίου.
Ο "Διάλογος" της είχε αφιερώσει το εξώφυλλο του 10 τεύχους με φωτογραφία από την παράσταση της Ηλέκτρας που έδωσε στις 2 Αυγούστου 1980 στο προαύλιο του Γυμνασίου Λεχαινών. Στο τεύχος 12-13/1981 του Διαλόγου δημοσιεύεται συζήτηση της μεγάλης τραγωδού με τον Ανδρέα Φουσκαρίνη.

ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ
 ΣΤΟΝ ΗΛΕΙΟ (εκ Νεμούτας)
ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟ

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού, το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος - Νουβέλας 2019 για τις εκδόσεις του 2018 απονέμεται κατά πλειοψηφία εξ ημισείας στον Δημήτρη Κανελλόπουλο για το έργο του «Ο θάνατος του αστρίτη και άλλες ιστορίες», εκδόσεις Κίχλη, και στη Δήμητρα Κολλιάκου για το έργο της «Αλφαβητάρι εντόμων», εκδόσεις Πατάκη.

Θερμά συγχαρητήρια!

https://www.culture.gov.gr/el/Information/SitePages/view.aspx?nID=3311&fbclid=IwAR0NeZYSCcoGuxhqIE8Ymis4H4OXxE2EYNTI7QN8b5_fAvjTemeFcMkC51U

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΣ»

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ  (ΤΕΥΧΗ  1-19/20)

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1978-1983

Εκδόθηκαν 18 τεύχη, τα δύο (12-13 και 19-20) διπλά

(επιμέλεια: Διονύσης Κράγκαρης) 
υπό επεξεργασία

Ιδιοκτησια: Μορφωτική Ενωση Λεχαινών ο Ανδρέας Καρκαβίτσας (Σωματείο)

Επιμέλεια ύλης: Διονύσης Κράγκαρης
Καλλιτεχνική επιμέλεια:Νίκος Δανόπουλος
Υπεύθυνος σύμφωνα με το νόμο:Θανάσης Κεφάλας

Συντακτική επιτροπή; (διάφοροι)

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

-Αντίσταση- Αντάρτικο στην Ηλεία,  τχ. 17,18, 19-20

-Δανιήλ, 14

-Δημησιάνος Βασίλης 6

-Εξαρχόπουλος Θανάσης, τχ.12/13

-Καρκαβίτσας Ανδρέας, 60 χρόνια από το θάνατό του, 17

-Καχτίτσης Νίκος 11

-Οστρακα, 10

-Παυλόπουλος Γιώργης 5

-Πολυτεχνείο ,3, 15

-Πυργιώτικος Παρνασσός 1941-1945, 18

-Σινόπουλος Τάκης 1

-Τοπική  Αυτοδιοίκηση, 7

-Τοπικός παραδοσιακός πολιτισμός και τα Λεχαινά , 2

-Τσέλαλης Αγησίλαος, 16

-Ψυχογιός Ντίνος,19-20/8

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Βελλόπουλος Βλάσης  17/30

Παναγουλόπουλος Γιώργος 17/33

Παπαθανασίου Ασπασία, 12/13

Παυλόπουλος Γιώργης, για τον Πυργιώτικο Παρνασσό, 18/8

Ψυχογιός Ντίνος, 15/20

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, (Α.Ε.Α)

-Το ξεσήκωμα των καρπουζοπαραγωγών,14/6

ΑΓΙΑΝΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ

-Ένα ποίημα 15/28

ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

-Η μοντέρνα ποίηση και ο Τάκης Σινόπουλος (κείμενο ομιλίας), 1/14

ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΗΛΕΙΑΚΟΣ)

-Τάκης Δημόπουλος. Η μικρή ιστορία μιας πνευματικής συντροφιάς 15/38

ΒΑΛΕΤΑΣ Γ.

-Γύρω στον Καρκαβίτσα 17/2

ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ

-Φιάσκο 18/39

ΒΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΒΛΑΣΗΣ

-Το οικολογικό πρόβλημα σε Αχαΐα και Ηλεία, (συνέντευξη),17/30επ.

ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ  ΓΙΑΝΝΗΣ

-Χρονικό της Αντίστασης στην Ηλεία, 17/14επ.

ΓΩΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
  -    Μια μεσημεριανή περιπλάνηση στα Λουτρά της Κυλλήνης,11/22
-      Η  φθορά, η απαισιοδοξία και ο έρημος τόπος ή λίγα λόγια για την ποίηση του Καχτίτση,11/29
 -     Βιβλιογραφία Νίκου Καχτίτση, 11/32

-          Το παραδοσιακό πλύσιμο,12-13/24

-          Βιβλιογραφία Φώτου Πασχαλινού, 14/31

-          Δοκιμή για σχόλιο 15/39

-          Το σώμα των ψηφοφόρων και το αίμα των κερασφόρων, 17/51

-          Ξεφυλλίζοντας τον «Οδυσσέα» 18/18

-          Περιοδικά 18/43

ΔΑΝΙΗΛ

-Αφιέρωμα, 14/11-23

ΔΑΝΙΗΛ Γ.

-Τρία ποιήματα, 19-20/42

ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ Φ.Δ.

-Απόψεις για τη νεώτερη Ελληνική πεζογραφία, 14/35επ., 15/29επ.

ΕΞΑΡΧΟΠΟΥΛΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

-Αφιέρωμα, 12-13

ΚΑΡΑΤΖΑΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ

-Για τον Ντίνο Ψυχογιό, 19-20/19

ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ ΑΝΤΡΕΑΣ

-Αφιέρωμα.60 χρόνια από το θάνατό του.17/1επ.

ΚΑΧΤΙΤΣΗΣ ΝΙΚΟΣ

-Μια επιστολή περί της «Πατρίδος» Πύργου, 14/32

ΚΕΡΕΝΗΣ ΑΝΤΡΕΑΣ

-Ελλήνων αποδήμων 18/36 επ.

ΚΕΦΑΛΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

-Το Κοτύχι να δοθεί στους ψαράδες, 15/6,

-Ο γιορτασμός του Πολυτεχνείου, 15/7

ΚΟΡΟΠΟΥΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

-Το λευκό μητρώο 19-20/44

ΚΟΡΠΑΣ ΒΑΣΟΣ

-          Το θέατρο στα Λεχαινά,12-13/21

ΚΟΥΡΝΕΤΑ ΑΡΕΤΗ

-          Κι όταν βλέπεις, 19-20/51

ΚΡΑΓΚΑΡΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ

-Γενιτσαρίστικος 1/17

-Σημειωματάριο 1/25

--Ημερολόγιο,12-13/7, 14/9, 15/3,

-Φωτιές ,φεστιβάλ και εκλογές,14/3

-Θέσεις κι αντιθέσεις για τα 10 χρόνια της Μορφωτικής Ένωσης Λεχαινών 14/53 επ.

 -Σχόλια, 15/48 επ.

-«Οι άγιοι δεν είναι Νέρωνες» 16/10

-Ζητείται μαικήνας 16/10

-Το σόι και το κόμμα 16/11

-Μπαμπά πάρε μου μια δάδα 16/12

-Το σμήνος των ιπταμένων λέξεων 16/12

-Περί ενός «Συμπτώματος» 16/12

-Όλη η Ελλάδα είναι μια απέραντη επαρχία 16/13 επ.

-Αγησίλαος Τσέλαλης 16/15επ.

-Του ανταποκριτού μας 16/28, 17/48επ.,18/34επ.

-Αυτοδιοίκηση, πόσος συγκεντρωτισμός υπάρχει στ΄όνομά

σου 16/43

-Είσαι οπαδός; Γράψου μέλος να πάρουμε το σύλλογο … 16/44

-Πού βρίσκονται οι πολιτιστικοί σύλλογοι; 16/44

-Το αντάρτικο στην Ηλεία (1941-44) 17/20επ.

-Ανδρίτσαινα, η πέτρινη αρσενική πολιτεία 17/23επ.

-Ντίνος Ψυχογιός, ο λαογράφος της Ηλείας 17/27

-Η μαύρη μαγεία των εκλογών, 17/49

-Το σήριαλ, 17/54

-Η ζωγραφική του Γιάννη Πονήρη, 17/55

-Ο γλύπτης Λευτέρης Βαλάκας, 17/56

-Πολιτιστικός καθρέφτης 17/58

-Κριτική βιβλίου 17/60

-Άγγελος εκ Λεχαινών 18/1

-Τα παιδιά 18/1

-Ο «τρίτος δρόμος» περνάει από το Κοτύχι 18/2

-Το δικαστικό χρονικό του Πυργιώτικου Παρνασσού 18/15

-Βιβλιοπαρουσίαση 18/42

-τα μικρά του αντίλογου 18/44, 19-20/57

-Γιορτές και πανηγύρια,19-20/1

-Στις ντισκοτέκ 19-20/1

-Τα αγροτο[φρικιά 19-20/2

-Τι Σαββάτο βράδυ τι Κυριακή πρωί, 19-20/2

-Ο Γκαζολίν, 19-20/3

-Αφιέρωμα στον Ντίνο Ψυχογιό, 19-20/8 επ.

-Η ζωγραφική της Γεωργίας Σεφερλή, ό.π.43

ΛΑΪΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

-μετάφραση 12-13/37

-Ο στενός εξώστης 15/37

-Ο σαμποτέρ 18/39

ΛΙΑΡΟΜΑΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Χ

., Μνήμη Μενέλαου Λουντέμη, 12-13/46

ΛΟΥΚΑΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

-Για τον Ντίνο Ψυχογιό, 19-20/28

ΜΑΚΡΗΣ ΤΑΚΗΣ

-Σιγκ-σιγκ

ΜΑΡΟΥΓΚΑΣ  ΓΙΩΡΓΟΣ

-Οι δύο κουλτούρες και τα Λεχαινά, 12-13/55

ΜΠΑΛΑΟΥΡΑΣ ΜΑΚΗΣ  (Μ.Μ)

-Η παθητικότητα των πολιτών και τα επακόλουθά της ,14/49

ΜΠΟΥΤΣΙΚΑΣ ΑΝΤΡΕΑΣ Δ.

-Η ονομασία Μορέας (Μοριάς), 14/24

ΝΑΒΙΔΗΣ ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ

Ίδε Ανδρέας  Φουσκαρίνης

ΝΤΑΝΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
-Κατά κόρον,11/4

-Η Σιτροέν του φόνου,12-13/41

-Τρία ποιήματα 16/4 επ.

-Ένα ποίημα, 19-20/38

ΠΑΝΑΓΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Γ.

-Δύο ποιήματα 15/28

-Συνέντευξη ,17/33επ.

-Τρία ποιήματα,17/37επ.

-Βιβλιογραφία ,17/42επ.

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ Χ

-Ο Τάκης Δόξας και οι επίγονοι ή μη, 1/30.

-Mερικά υπηρεσιακά στον Καρκαβίτσα 9/36-38

-Αναφορές στο έργο του Νίκου Καχτίτση  11/13-14

- Ο Γενικός Αρχειοθέτης, 12-13/8

-          / 26-36

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ  ΝΕΟΦΥΤΟΣ (Ν.Π)

-          Η παθητικότητα των πολιτών και τα επακόλουθά της , 14/49

ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
-Τομάτι του παντοκράτορα, 11/41

-Η κατεδάφιση, 12-13/40

-Αθέατο τοπίο 14/39

-Ακούστε κι αυτό, 14/46

-Καταλήψεις, μια πολύ παλιά ιστορία,15/8

-Πολυτεχνείο 1981,15/10

-Σαν παραμύθι.15/13

-Σαν άγαλμα βουβός  15/33

-Ο μπάρμπα Τσέλιος 15/37

-Κομμάτια 16/3

-«…Νόμιζα πως θα μου ζητήσει κόκα κόλα…» 16/6

-Και λένε τις γυναίκες Κατερίνα..16/7

-Η τιμή της κόρης και της επαρχίας 16/38

-Ρυπαντικά και απορρυπαντικά 16/39

-Περί επιχορηγήσεων 16/41

-Εμπόριο αναγκών με «νέο» πρόσωπο, 17/53

-«Παντρεμένοι κι οι δυό», 17/53

-Ο Στρατός, μανούλα μου φοβάμαι 18/3

-Λειτουργία και μοναξιά των μπαρ 18/5

-To μοναστήρι νάν΄καλά  18/28

-Δεν πήγαινε πιο πέρα, 19-20/41

-Συνέντευξη, 19-20/53

ΠΑΣΧΑΛΙΝΟΣ ΦΩΤΟΣ

- Το ξύπνημα, 19-20/52

ΠΑΤΙΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

-Ποίημα 16/3

ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΗΣ

-Επιστολή στον Η.Χ.Παπαδητρακόπουλο, 14/32

-Συνέντευξη για τον Πυργιώτικο Παρνασσό 18/8επ.

-Για τον  Ντίνο Ψυχογιό, 19-20/22

ΠΟΛΙΤΗΣ ΝΙΚΟΣ

-          Για τον Ντίνο Ψυχογιό, 19-20/32

ΣΕΦΕΡΛΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

-Αποκριάτικα έθιμα, 1/24

ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΡΕΑΣ Π.Α.

-Τρία ποιήματα 15/28

ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Π.Α.

-Μια ομιλία για το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, 15/25

-Η παρουσία της μετρικής του Ρωμανού του μελωδού στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη, 17/28επ.

-Κριτική βιβλίου 17/61

-Ποιητές από το εξωτερικό: Πάνος Δ.Μπάρδης 18/32

-Ντίνος Ψυχογιός; Η μέγιστη πολιτιστική μνήμη της Ηλείας, 19-20/20

ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ ΑΝΤΡΕΑΣ

-Κριτική βιβλίου, 15/42

ΣΚΑΡΤΣΗΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Για τον Ντίνο Ψυχογιό, 19-20/19

ΣΠΑΝΙΑΣ  ΝΙΚΟΣ

-Ποιήμα  16/1

-Μεταφράσεις 16/1 επ.

-Σύγχρονοι  Αμερικανοί ποιητές: Edgar Lee Masters 18/25
ΣΠΥΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, Η αποκατάσταση της αλήθειας (ποίημα), 11/39

ΦΟΥΣΚΑΡΙΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

-Η πολιτιστική κίνηση στην Ανδραβίδα, 1/32

-Τα Λόγια της πλώρης ή ο θαλασσινός Καρκαβίτσας, 1/33

-Συνέντευξη με την Ασπασία Παπαθανασίου, 12-13/14

-Μετάφραση  ό.π. 37

-Κριτική βιβλίων, ό.π.50, 14/40 επ., 15/40επ.,17/59,61,18/40

-Ο Ντίνος Ψυχογιός, τα Ηλειακά και η Ηλεία, 19-20/23

-Τα «Επαρχιακά» ή η αναζήτηση της ταυτότητας του Φώτου Πασχαλινού, 14/27

-Μεταφράσεις 14/38,15/14

-Η μάταιη προσδοκία της ποίησης του Γ.Παναγουλόπουλου,17/39επ.

-Πώς ο μόσχος εσφάγη στο μέσον της πλατείας, 17/59

-Συνέντευξη με τον Γ.Παυλόπουλο για τον Πυργιώτικο Παρνασσό 18/8επ.

-Το μυστήριο του δάσους της Στροφυλιάς, 19-20/39

ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ Β.

-Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος για τον Αντρέα Καρκαβίτσα, 17/5

ΨΥΧΟΓΙΟΣ ΝΤΙΝΟΣ

-Τοπικός παραδοσιακός πολιτισμός και τα Λεχαινά, 2/15

-Συνέντευξη, 15/20 επ.

-Ημερολόγιο εκστρατείας, 19-20/14

-Βιβλιογραφία, 19-20/34

Ο Πολιτισμός της Επαρχίας

εναντίον του <Επαρχιώτικου Πολιτισμού> 

Του Αργύρη Σαλπέα

Σαν βγεις στον πηγαιμό να πας για τα ΛΕΧΑΙΝΑ , δεν μπορείς να αποφύγεις τις στάσεις, διότι οι πειρασμοί είναι πολλοί και όπως είναι γνωστόν, ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις ένα πειρασμό είναι να υποκύψεις σε αυτόν, όπως έλεγε και ο Όσκαρ [φίλος σε προηγούμενη ζωή μου] .

.

Πηγαίνοντας λοιπόν για Λεχαινά πάντα πρέπει να κάνεις μία στάση στην Αμαλιάδα, για να σε <τρατάρει> 5-6 νέες λέξεις η Ελένη[ΣΚΑΒΔΗ].

Η Ελένη είναι η καλύτερη ευκαιρία για να διαπιστώσεις πόσες λέξεις λείπουν ακόμη, από την πιο πλούσια γλώσσα του Κόσμου .

Οδηγείς και αναρωτιέσαι πώς αυτή η γυναίκα, η Ελένη, καταφέρνει να παράγει κάθε μέρα τρείς -τέσσερις νέες λέξεις, που μοιάζουν σαν να υπήρχαν πάντα στη γλώσσα σου και εσύ δεν τις έβλεπες.

Πλησιάζεις την Ανδραβίδα και λές εντάξει θα πάω ευθεία.

Δεν πας όμως, μπαίνεις μέσα, διότι τρεις γυναίκες που προσπαθούν να σωθούν από στο ποτάμι της ποίησης του Κυριάκου είναι προορισμένες ακόμα και αν χαθούν αυτές να σώσουν εσένα.

Η Σωτηρία της ψυχής σου, όπως είναι γνωστόν, < είναι μεγάλο πράγμα>.

Ξεμπέρδεψα λές και τραβάς κατά ΛΑΙΝΑ μεριά, να νιώσεις απόλυτα γήινος. Γεωπόνος γαρ ο Τάκης.

Ελάτε όμως που ο Τάκης εκεί που θες Γη σου δίνει και Υδωρ, ως τελευταία παράδοση των όπλων ενός Δονκιχωτικού Γεωπονισμού ,

που πιστεύει ότι η Γη είναι η μάνα του έθνους,

την οποίαν πρέπει να φροντίζουμε για αυτό πάντα μαζί με την Γη δίνει και Ύδωρ.

Η Γη ξεδιψάει ,μέσω του ΤΑΚΗ, αυτός όμως όχι ακόμη !

Πάλι λές ξεμπέρδεψα άντε να βγάλουμε κάνα μεροκάματο, δύσκολο πράγμα στην εποχή μας.

Κάνεις μια στάση στο Μαράτο να πιεις μια πορτοκαλάδα και δεν καταλαβαίνεις πώς η η πορτοκαλάδα από κίτρινη γίνεται λευκή σε μικρή συσκευασία και από μία γίνονται τέσσερις.

Η φαντασίωση , ότι η πορτοκαλάδα αντικαταστάθηκε με τσιπούρα κρίνεται ως μη αληθής αλλά η συνάντηση σου με το Διονύση [ΚΡΑΓΚΑΡΗ] επικυρώνει την πεποίθηση σου , ότι μόνο μέσω <Επικλινών> πολιτικών διαλόγων με μεγάλες παύσεις, μεγαλώνουν τα πεδία αναζήτησης της πρότασης διεξόδου.

Αγαπητοί φίλοι σας περιγράφω, εν τάχει,

το παράλληλο σύμπαν των άλλων διαστάσεων της καθυστερημένης Επαρχίας μας, ανάμεσα στον επαρχιώτικο πολιτισμό και τον πολιτισμό της Επαρχίας μας.

Ενδεικτικά με τα παραπάνω, θέλω να υπενθυμίσω η να επισημάνω , ότι δίπλα στον επαρχιώτικο πολιτισμό[της φτήνιας ,της χυδαιότητας και της καθυστέρησης] ,αναπτύσσεται λάθρα ο Πολιτισμός της επαρχίας μας.

.

Η απόσταση μεταξύ τους είναι μεγάλη, διανύεται όμως εύκολα εάν θέλεις και προσπαθήσεις

Απέναντι από την πολιτική φθορά και διαφθορά, τα εύκολα συνθήματα και συμπεράσματα για το τι και το ποιος,

υπάρχουν οι λέξεις της Ελένης που σε καλούν να δεις την ομορφιά στα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητας,

η αγωνία του Κυριάκου [Κόκλα η Ανδρέα Φουσκαρίνη] να περιγράψει, να μεταφέρει η να μεταγγίσει ψυχικές εικόνες αγωνίας για την άλλη αλήθεια ,έχοντας ως ορμητήριο της αυθεντικότητας του την θάλασσα της Παγκόσμιας Λογοτεχνικής σκέψης .

Υπάρχει το κλείσιμο του ματιού από τον Διονύση[ΚΡΑΓΚΑΡΗ] που εκπλήσσει γράφοντας χρονογραφήματα σε Σουρεαλιστικό μοτίβο και το δικαιολογεί με Ποίηση του.

Εάν πρόσεχαν οι Αθηναίοι, η Ποίηση του ΔΙΟΝΥΣΗ θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται στην Ανθολογία <Δεν άνθησαν ματαίως > Εκδ.ΝΕΦΕΛΗ

Όλα αυτά τα κλείνει και τα ανοίγει η ικεσία του Τάκη< αγαπήστε τη Γη μας>.

Ο Διονύσης είναι μια εξαιρετική <απάντηση> στον Κυριάκο, αναδεικνύοντας την δια-ιστορικότητα και οικουμενικότητα των νοημάτων,

που μπορείς με κεραίες ελεύθερης νόησης να ανακαλύψεις στο διπλανό τραπέζι ενός καφενείου της Επαρχίας ,

αρκεί να έχεις την ικανότητα να τις <συλλάβεις> σε πεδία που οι φορείς των γεγονότων δεν θα καταλάβουν ποτέ .

Απέναντι σε όλα τα καθημερινά δήθεν ,< τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα>, το χρόνο που με ψεύτικα επιχειρήματα οι πολιτικοί μας λένε ότι τον στέλνουν μπροστά αλλά με τις πράξεις τους,

αλλά μας στέλνουν με ταχύτητα φωτός πίσω ,

υπάρχει ένας μικρός και Μέγας Πολιτισμός της επαρχίας,

σε πρόχειρα φτιαγμένες από αγωνία θερμοκοιτίδες η σχεδίες σκέψεις.

Δεν είναι ένας Πολιτισμός Start-up .

Έχει χθές σήμερα και εύχομαι να έχει και αύριο.

Είναι Πολιτισμός που αντιστέκεται με διανοήματα στη χυδαιότητα των μικροσυμφερόντων των αν- οραματικών και ανοργασμικών Πολιτικών μας.

Όλοι αυτοί που ανέφερα και πολλοί ακόμη που δεν ανέφερα, η σκέψη μεγάλη αλλά ο χώρος μικρός,

μπαίνουν συχνά στην κάψουλα χρόνου της κυρίας Ψυχογιού και του Ηλία του Τουτούνη [το επιχείρημα και το εγχείρημα ], για να συνδεθούν με τις αρχέγονες πηγές του ελληνικού Πνεύματος και να επιστρέψουν με τη ιστορική σφραγίδα της συνέχειας του <Φράγματος νοημάτων και αισθητικής>.

Τα <Φράγματα> που προστατεύουν χρόνια τώρα την Ελληνική κοινωνία από την πλημμυρίδα της χυδαιότητας και της απόλυτης καταστροφής.

Για αυτούς αλλά και πολλούς άλλους θα μπορούσα να γράψω μια μονογραφία για τον καθένα .Ούτε το θέλω ούτε το θέλουν .

Μιλώ για αντιστάσεις μικρές αλλά ισχυρές!

Μιλώ για μια Μασονία τέτοιων ανθρώπων και των ομοίων τους, που είναι πολλοί σε τούτο τον καθυστερημένο τόπο αλλά ιδιωτεύουν!

Μιλώ για <συνομωσία> αυθεντικότητας, επάρκειας και αμφισβήτησης ,απέναντι στον κατακλυσμό του δήθεν, που μπορεί να αποτελέσει τον Άνεμο για την Σωτηρία του τόπου και της ψυχής μας.

Είναι χρέος δεν είναι πρόταση !

Χαμένοι και χαμένοι ας το προσπαθήσουμε!!!!

(Πρωινή Πύργου, 26/5/2018)

ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΣΤΟΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΠΥΡΓΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΕΚ ΠΑΡΑΔΡΟΜΗΣ»

(υπό επεξεργασία)

ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ,ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Διονύσης Κράγκαρης, Ανδρέας Φουσκαρίνης, Θανάσης Κεφάλας

ΕΚΤΑΚΤΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ:Γιώργης Παυλόπουλος, Ελένη Ψυχογιού, Γιώργος Γώτης, Μαρία Καρδάτου, Τασία Καπινιάρη, Διατσέντα Φανού

ΕΚΠΟΜΠΗ 1^Η

ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ

(15νθήμερη εκπομπή που μεταδιδόταν ημέρα Κυριακή 10-11 το πρωί)

1988

 ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ-ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Κύριε Δήμαρχε
Το κτίριο αυτό στον Σ.Σ. Λεχαινών(παλιό υπνωτήριο) που παραχωρήθηκε από τον ΟΣΕ στον τοπικό Δήμο, παραμένει επί μήνες καταφύγιο αγνώστων .Θα ήταν δύσκολο στον Δήμο να φροντίσει για το σφράγισμα της πόρτας του έως ότου αποφασίσει για την αξιοποίησή του?
Δ.Κ.

Η ποιήτρια Κική Δημουλά πέθανε σήμερα σε ηλικία 89 ετών.

Ενθύμιο από την παρουσίασή της στα Λεχαινά (15/5/1994) από την Πολιτιστική Ομάδα Φράγμα.Καλό ταξίδι αγαπημένη μας ποιήτρια.

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ
Ο γνωστός πεζογράφος Γιώργου Ιωάννου (20/11/1927-16/2/1985) γράφει στο βιβλίο του «Η πρωτεύουσα των προσφύγων»(Κέδρος, Αθήνα 1984,σελ. 30-31) :«..Εμένα μου αρέσει το μάθημα των Νέων Ελληνικών. Είμαι γοητευμένος με τον Καρκαβίτσα. Ακριβώς όπως περνούσα μέσα απ΄ το πάρκο του Βαρδαρίου, έλεγα: «Την άπαρτη Πόλη μας ξένου πόδι την πάτησε-ποδάρι Βενετσιάνου…κι ο Δάνδολος, γιος κουρσάρων, δεν λησμονεί την τέχνη των πατέρων του .Κουρσεύει και θέλει με ξένα και αταίριαστα στολίδια να στολίσει τη λιμνογέννητη πατρίδα του. Γαλέρες φεύγουν και γαλέρες έρχονται..». Θα βάλω με την πρώτη ευκαιρία τις ωραίες αυτές φράσεις μέσα στην έκθεσή μου. Πού να θυμηθεί ο καθηγητής, ότι αυτά τα λόγια είναι από τον Καρκαβίτσα… Θα με επαινέσει και θα τη διαβάσει στα παιδιά. Μπράβο!
Στο στρατό από το βράδυ της πρώτης μέρας, έτσι όπως ήμασταν στοιβαγμένοι-φώναζαν κατάλογο. Ακούω «Καρκαβίτσας». Άρχισαν τα όργανα! λέω μέσα μου. Είσαι από τα Λεχαινά του λέω .Πώς το ξέρεις :μου κάνει. Ξέρω για τον προγονό σου τον συγγραφέα Ανδρέα Καρκαβίτσα. Ποιόν συγγραφέα; μου λέει….».
Εγώ πάντως δεν ξέρω κανέναν απόγονο του Καρκαβίτσα από τα Λεχαινά που να υπηρέτησε στον στρατό την περίοδο που υπηρέτησε ο Γ.Ιωάννου (1951-1953). Κάπως αντίστροφα θα συνέβησαν τα πράγματα. Δηλαδή να άκουσε Λεχαινά και να ρώτησε για τον Καρκαβίτσα. Η ιστορία πάντως που διηγείται ότι του συνέβη ο Ιωάννου, μου θύμισε πολλές άλλες παρόμοιες. Η μία είναι πάλι από τον στρατό πολλά χρόνια αργότερα .Στην αναφορά ο Λοχαγός ρωτάει τον φαντάρο από πού είναι.-Από τα Λεχαινά!-Τον Ανδρέα Καρκαβίτσα τον ξέρεις;- Μάλιστα κύριε Λοχαγέ, τον Καβουρίνο δεν ξέρω;. Πηγαίνουμε μαζί για κυνήγι!... Με τις αναγκαίες ερωτήσεις, ο εμβρόντητος Λοχαγός, θα καταλάβει στο τέλος ότι ο αδαής φαντάρος, τον μόνο Ανδρέα Καρκαβίτσα που γνώριζε ήταν ο εξ αδελφού συνονόματος εγγονός, ο αποκαλούμενος χαϊδευτικά και… Καβουρίνος!
Δ.Κ.