ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόεις "Κοράλλι" το πρώτο βιβλίο του Άγγελου Ευθ.Αγγελόπουλου με τίτλο "Η Κλειώ φοβόταν τις γάτες και άλλα αφηγήματα".Ο Άγγελος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στα Λεχαινά το 1954, είναι συντ.δημοτικός υπάλληλος και τα τελευταία χρόνια κατοικεί στον Χολαργό.Συμμετείχε στα κοινωνικά και πολιτιστικά γεγονότα της Ηλείας ως μέλος της Μορφωτικής Ένωσης Λεχαινών 'Ανδρέας Καρκαβίτσας" και της Ένωσης Πολιτών για την Οικολογία και το Περιβάλλον(ΕΠΟΠ)

ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ-9.ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΑΙ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

Πρώτο μέλημα του Συλλόγου ήταν η δημιουργία Βιβλιοθήκης και μάλιστα Δανειστικής.Στο Εντευκτήριό μας, λοιπόν, που τον πρώτο καιρό στεγαζόταν στο ισόγειο του κτιρίου Π.Καρατσαπή,κατασκευάσαμε μεγάλα ράφια και σύντομα τα γεμίσαμε με εκλεκτά βιβλία που μας έστειλε το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας.Η Βιβλιοθήκη εμπλουτιζόταν συνεχώς με δωρεές αλλά και με βιβλία που αγοράζαμε από τα κέρδη των Εκθέσεων βιβλίου που οργανώναμε τακτικά.

Για τις Εκθέσεις αυτές πρέπει να πούμε ότι κάλυπταν τα ενδιαφέροντα και τις αναγνωστικές ανάγκες των νέων και του κοινού της περιοχής για όλες τις πρόσφατες εκδόσεις .Αυτό γινόταν σε συνεργασία με τους σημαντικότερους εκδότες της Αθήνας(Κέδρος,Καστανιώτης ,Εστία,κλπ),αλλά και μεγάλα βιβλιοπωλεία με τον όρο ότι όσα βιβλία δεν πωληθούν θα επιστραφούν.Και πράγματι οι επιστροφές ήταν ελάχιστες και η δίψα για γνώση μεγάλη.Παράλληλα με τις εκθέσεις γινόντουσαν και ομιλίες για το βιβλίο,ενώ η κίνηση της Δανειστικής Βιβλιοθήκης ήταν πάντα μεγάλη

.Ο αριθμός των βιβλίων πρέπει να ξεπερνούσε τα 1500,υπήρχε μάλιστα και σχετικός κατάλογος.Τί απέγινε όμως η Βιβλιοθήκη μας;Όταν ο Σύλλογος περιέπεσε σε αδράνεια (1995) ,όλα τα βιβλία της Βιβλιοθήκης δωρήθηκαν από το τελευταίο Δ.Σ. στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Λεχαινών και όλο το αρχείο του μαζί με έπιπλα,πίνακες κλπ κινητά σκεύη,στον Δήμο Λεχαινών.Το δυσάρεστο είναι ότι το αρχείο αυτό που βρισκόταν σε μια μεγάλη μεταλλική ντουλάπα (εκτός από τα βιβλία που ενσωματώθηκαν στη Δημοτική Βιβλιοθήκη) με τις συνεχείς μετακινήσεις του (Δημαρχείο,ΑΣΟ κλπ),σήμερα αγνοείται ,παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες ανεύρεσής του και αυτή η ευθύνη βαρύνει τον Δήμο ο οποίος κάποια στιγμή θα πρέπει να ενδιαφερθεί για αυτά τα αρχεία (μαζί με τα δικά του,δημοτικά αρχεία που βρίσκονται διασκορπισμένα σε αποθήκες) τα οποία συγκροτούν την ιστορία του τοπικού μας πολιτισμού.

ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ-8.ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ,ΕΚΘΕΣΕΙΣ

Το ενδιαφέρον του Συλλόγου για τη ζωγραφική ήταν μεγάλο δεδομένου ότι αρκετά από τα μέλη του ασχολούνταν με αυτή την Τέχνη. Η πρώτη έκθεση ήταν του Νίκου Δανόπουλου, μέλους του συλλόγου, στα Καρκαβίτσεια 1972.Το 1976 οργανώθηκε έκθεση έργων μαθητών του Γυμνασίου και το 1977 ομαδική έκθεση γνωστών Ελλήνων ζωγράφων και ο ζωγράφος και μέλος του Συλλόγου Νίκος Δανόπουλος έκανε μαθήματα ζωγραφικής σε μαθητές του Γυμνασίου.Το 1981 οργανώθηκε έκθεση ζωγραφικής του μέλους του Συλλόγου Γιάννη Δημάκη και το 1982 έκθεση του Γ.Σιγάλα.

Το καλοκαίρι οργανώθηκε στην πλατεία της πόλης πρωτότυπη έκθεση με τίτλο «Περίπτερο Γκωγκέν» με συμμετοχή πολλών ντόπιων καλλιτεχνών(Πονήρη,Δημάκη,Σπανού κ.ά).Το 1985 οργανώθηκε έκθεση των Γιάννη Πονήρη- Κώστα Σπανού και το 1986 της ζωγράφου Γεωργίας Σεφερλή.

ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ-7.ΟΜΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ

Πέρα από την ετήσια εβδομάδα Λόγου και Τέχνης ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΕΙΑ,ο Σύλλογος οργάνωνε τακτικά ομιλίες με γνωστούς και εξειδικευμένους ομιλητές .Έτσι τον Αύγουστο του 1972 με τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή, οργάνωσε εκδήλωση με κεντρικό ομιλητή τον συγγραφέα Χρήστο Σολωμονίδη,ενώ τον Ιανουάριο του 1973 παρουσίαση των Απάντων του Ανδρέα Καρκαβίτσα (εκδόσεις Καπόπουλος) από τον επιμελητή τους φιλόλογο Στράτο Χωραφά.

 Τον Αύγουστο του 1975 οργανώθηκαν εκδηλώσεις αλληλεγγύης για τον Κυπριακό λαό με ομιλίες, εκθέσεις φωτογραφικού υλικού και προβολές, εκδηλώσεις που επαναλήφθηκαν το 1976 στην επέτειο της εισβολής. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου οργανώθηκε εκδήλωση με ομιλητή τον συγγραφέα Σπύρο Πλασκοβίτη με θέμα “Δημοκρατία και Τέχνη στην Ελλάδα” και τον επόμενο μήνα ομιλία του καθηγητή Γεώργιου-Αλέξανδρου Μαγκάκη με θέμα “Πολιτική και Κοινωνία στην Ελλάδα”. Τον Νοέμβρη του ίδιου έτους οργανώθηκε διήμερο εκδηλώσεων αφιερωμένων στο Παιδί με συμμετοχή γνωστών παιδοψυχολόγων και εκπαιδευτικών. 

Το 1978 οργανώθηκε εκδήλωση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση με ομιλητή τον συγγραφέα και εκδότη του ομώνυμου περιοδικού Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου. Είναι τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης με την έντονη πολιτικοποίηση και είναι φυσιολογική η αναζήτηση απαντήσεων και προοπτικής στα θέματα δημοκρατικής οργάνωσης σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Έτσι σαν επόμενο βήμα προχωράμε στα ειδικότερα θέματα πολιτισμού και ανιχνεύουμε την εξελισσόμενη δημιουργία και πραγματικότητα.

 Τον Μάη του 1979 ο θεατρικός συγγραφέας Μήτσος Ευθυμιάδης θα μας μιλήσει για το σύγχρονο ελληνικό θέατρο ,ενώ τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου θα παρουσιάσουμε για πρώτη φορά στο Ηλειακό κοινό τον Ηλείο ποιητή Γιώργη Παυλόπουλο και τον Αύγουστο του 1980 τον επίσης Ηλείο ζωγράφο Δανιήλ. Τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου θα παρουσιασθεί και η έκδοσή μας “Ανθολογία Ηλείων Λογοτεχνών” ,συλλογικό έργο μελών του συλλόγου μας

. Ο Σύλλογος όμως ενδιαφέρεται και για το περιβάλλον και είναι αυτός που από το 1979 οργανώνει δημόσια συζήτηση για τα περιβαλλοντικά προβλήματα της περιοχής, ενώ το 1982 προσκαλεί τον γνωστό ακτιβιστή Βλάση Βελλόπουλο να μιλήσει για το αναπτυσσόμενο οικολογικό κίνημα.

 Ο Σύλλογος όμως ξέρει να τιμά και τους ανθρώπους που πρόσφεραν στον τοπικό πολιτισμό και την κοινωνία μας. Τον Οκτώβρη του 1983 οργανώνει εκδήλωση για τον λαογράφο και εκδότη των “Ηλειακών” Ντίνο Ψυχογιό και τον Μάη του 1989 για τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Βάσο Κόρπα. Επίσης τιμά τις Εθνικές, εργατικές και. αγωνιστικές επετείους (όπως του Πολυτεχνείου το 1985 με ομιλητή τον Νίκο Μπίστη).

ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ-6.ΟΙ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ.

Με την πτώση της δικτατορίας (1974) και την ανασυγκρότηση του Συλλόγου (1975) όλα κινούνται σε ένα κλίμα έντονης πολιτικοποίησης.Η απαγορευμένη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη τώρα πια ακούγεται παντού και οργανώνονται συναυλίες σε κάθε γωνιά της Ελλάδας

.Ήδη ο Σύλλογος διαθέτει μια μεγάλη αίθουσα,τον παλιό κιν /φο Εσπερο ,που έχει νοικιάσει και στεγάζει τ α γραφεία του.Στην αίθουσα λοιπόν αυτή θα γίνουν 4 μεγάλες συναυλίες με τραγουδιστές και συνεργάτες του Θεοδωράκη.Έτσι τον Ιούνιο του 1976 δίνεται η πρώτη συναυλία με την ορχήστρα του συνθέτη και τους τραγουδιστές Καλογιάννη,Παπακωνσταντίνου,Μάνου κλπ,ενώ στις 17 Νοέμβρη του ίδιου χρόνου οργανώνεται μεγάλη συναυλία με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Πέτρο Πανδή.Το 1977 δίνεται συναυλία με τους Α.Καλογιάννη-Μ.Δημητριάδη και το 1979 με Μ.Δημητριάδη- Β.Παπακωνσταντίνου.Με τη συναυλία αυτή κλείνει ο κύκλος των πολιτικών τραγουδιών.

Το 1980 έρχεται το ροκ συγκρότημα Σπυριδούλα και το 1983 οι ΦΑΤΜΕ και ο Ηλίας Λιούγκος. Το 1984 δίνονται δύο συναυλίες με τον Β. Νικολαίδη και τους Μπλούζ Γκάνγκ. Στις 22.8.2010 με την ανεπιτυχή απόπειρα ανασύστασης του συλλόγου οργανώνεται η τελευταία συναυλία με τον μουσικό Βασιλικό στον υπαίθριο χώρο του 

Σ.Σ. ΠΩΣ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΣΤΑ ΛΕΧΑΙΝΑ Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ 1977, δεν θυμάμαι ακριβώς ποιόν μήνα, δέχομαι ως πρόεδρος της Μορφωτικής Ένωσης Λεχαινών "Ανδρέας Καρκαβίτσας",τηλεφώνημα από τον καλλιτεχνικό μάνατζερ του Μίκη Θεοδωράκη, Βασίλη Στραβόλαιμο για τη διοργάνωση συναυλίας του συνθέτη στα Λεχαινά, στο πλαίσιο σειράς συναυλιών του στην ελληνική επαρχία. Κλείνουμε ευχαρίστως τη συμφωνία και περιμένουμε. Δυστυχώς οι συναυλίες του μεγάλου δημιουργού ματαιώνονται λόγω της τότε εναντίον του ανοικτής πολεμικής από την ΚΝΕ. Με αυτήν την αιτία τα Λεχαινά έχασαν την ευκαιρία να τιμήσουν και να δουν από κοντά τον αγαπημένο συνθέτη, είχαν όμως τη δυνατότητα χάρη στον Σύλλογο να απολαύσουν τη μουσική στις συναυλίες συνεργατών του.