>ΠΡΙΝ 50 ΧΡΟΝΙΑ!Γενάρης 1971.Καραντίνα τότε σκληρή-στρατιωτική δικτατορία.Νέοι εμείς ιδρύουμε τον Σύλλογο.Μορφωτική και Ψυχαγωγική Ενωση Λεχαινών ο Ανδρέας Καρκαβίτσας.Τον ίδιο χρόνο με τροποοίηση του καταστατικού αφαιρείται απί την επωνυμία η λέξη "Ψυχαγωγική").Την πρωτοβουλία την παίρνει μια παρέα φοιτητών, αποφοίτων της τάξης 1965 του Λυκείου Λεχαινών ,που το 1963 είχαμε εκδώσει μαθητικό περιοδικό με τον τίτλο "Νέα Γενιά".(Αγνούσαμε τότε παντελώς ότι έτσι λεγότανα και το περιοδικό της ΕΠΟΝ).Μετά από λίγα τεύχη ο τότε, πολύ καλός, Γυμνασιάρχης Θ.Ψυχάρης,ο οποίος στην αρχή επαίνεσε ενθουσιωδώς την πρωτοβουλία μας, υπέκυψε σε ...πιέσεις και μας ζήτησε ευγενικά να το σταματήσουμε γιατί,όπως μας είπε , χρειαζόταν άδεια από το υπουργείο Παιδείας). Τον ίδιο μήνα κυκλοφορεί και το περιοδικό μας".Ανδρέας Καρκαβίτσας".Στην αρχή πολυγραφημένο.Το τελευταίο τχ 22-24 τον Δεκέμβρη του 1972 αφιερωμένο στις φοιτητικές κινητοποιήσεις.Αυτό ήταν το πρώτο περιοδικό του Συλλόγου ,το δεύτερο ο "Διάλογος" κυκλοφόρησε το 1978.ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ekparadromis.wordpress.com/τοπικός-πολιτισμός/περιοδικό-ανδρέας-καρκαβίτσας/

Η ΝΕΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΛΑΔΑ "Λεύκωμα" Από τις εκδόσεις "Το Δόντι" μόλις κυκλοφόρησε σε δεύτερη έκδοση (πρώτη έκδοση Γαβριηλίδης 2020) η νέα ποιητική συλλογή του ποιητή Βασίλη Λαδά "Λεύκωμα" που το εξώφυλλό του κοσμεί πίνακας του Μοντιλιάνι.Σε τρεις ενότητες που τις επιγράφει με αλλότριους στίχους "Του έρωτα οι μπόρεσες και τση φιλιάς η χάρη" (Ερωτόκριτος),"Η σκοτεινάγρα του βυθού ξεχνιέται στον αφρό" (Γ.Σεφέρης) και "Θα σ΄το γυρίσω να το πω αλλιώς το μοιρολόι" (Δημοτικό), η νέα συλλογή του Βασίλη Λαδά περιέχει 36 ποιήματα, που έρχονται να προστεθούν,καρποί της κατακτημένης ποιητικής του ωριμότητας και των σύγχρονων προβληματισμών και ενασχολήσεών του , σε αυτά των προηγούμενων δέκα ποιητικών συλλογών του, ( καλύπτουν περίπου 50 χρόνια αδιάλειπτης δημιουργίας) που επεκτείνεται και με το αξιόλογο και βραβευμένο πεζογραφικό του έργο. Ενα μικρό δείγμα:"Σαν τον χαρταετό που πέταξε ένα αλητάκι/και στάθηκε αγέρωχος απέναντι στον άνεμο/ενώ οι άλλοι έπεφταν και τσακίζονταν στις οικοδομές/σαν τον χαρταετό που τέντωνε τον σπάγκο να φύγει/πληγώνοντας στο χέρι το αλητάκι/μέχρι που του ΄φυγε και χάθηκε στον ουρανό/σαν αυτόν τον χαρταετό σε θυμάμαι/που νίκησες τον άνεμο και πλήγωσες το χέρι που σε κρατούσε." Υ.Γ.Με την ευκαιρία επισημαίνω και ένα εκτεταμένο και περιεκτικό κείμενο του Βασίλη Λαδά με τίτλο "Το φάσμα του Νίκου Καχτίτση" στο αφιέρωμα του περιοδικού "Μανδραγόρας" (τχ 63/2020) για τα 50 χρόνια από το θάνατο (1970) του σπουδαίου Ηλείου συγγραφέα.Δυστυχώς η πανδημία δεν μας επέτρεψε να πραγματοποιήσουμε τις εκδηλώσεις που είχαμε προγραμματίσει στη μνήμη του, εδώ στην Ηλεία και στην Πάτρα. Δ.Κ.