1/4/12

ΕΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗ ΜΕΛΙΣΣΑ







Το χωριό λέγεται Μέλισσα. Πρώην Ζόγκα ή Καστράκι. Από τα Λεχαινά 8 χιλιόμετρα. Περνάμε τα φανάρια και παίρνουμε την παλιά εθνική οδό.Εκεί ακριβώς στο Μοσχονέρι στρίβουμε δεξιά πρός Αγίους Θεοδώρους, παλιότερα Μπάστα. Στην έξοδο του χωριού τα έργα του νέου αυτοκινητόδρομου έχουν από καιρό σταματήσει, μένει μια γέφυρα μισοτελειωμένη με ξεθωριασμένα συνθήματα πάνω της- ξεσηκωθείτε κλπ..Συνεχίζουμε τον ανηφορικό δρόμο που καταλήγει σε μια πρώην ρεματιά. Η ρεματιά παρά τα ξελογγώματα και τις αλλεπάλληλες φωτιές , επιμένει. (φωτο 1) Δίνει και νερό για τους περαστικούς. Ενας ντόπιος φρόντισε να κατασκευάσει μια βρύση που δίνει άφθονο και μια άλλη μικρότερη παρακάτω που τη βλέπουμε στερεμένη (φωτο2,3). Είναι ο Νιόνιος ο Σόλος, παθιασμένος ερασιτέχνης τραγουδιστής δημοτικών τραγουδιών και αμετανόητος ποιητής. Καλή του ώρα ,κι ας παραπονιέται ότι δεν τον αφήσαμε κάποια φορά να διαβάσει το ποιημά του.Στο άκρο της ρεματιάς αριστερά το παλιό τυροκομιό, βλέπουμε δυό τρεις αλλοδαπούς να ποστιάζουν δοχεία με γάλα. Δεξιά μας το αμπέλι μπουμπουκιασμένο και ένα ρόζ χαλί από κάτω δοξάζει την Ανοιξη που επελαύνει.(φωτο 4) Ανηφορίζουμε ξανά και στην είσοδο του χωριού ο Πέτρος φρενάρει για να χαιρετήσει κάποιον γνωστό του. Αν έχει σπαράγγια του λέω να ρωτήσει κι αυτός αμέσως προθυμοποιείται να μας φέρει ένα μάτσο στην ταβέρνα του χωριού που κατευθυνόμαστε. Εκεί η κυρά Ντίνα που μας υποδέχεται ,αναλαμβάνει να μας ετοιμάσει τα πιάτα για να πιούμε τα κρασάκια μας. Πατάτες τηγανητές κομένες στο χέρι, φέτα ντόπια και τα σπαράγγια του φίλου μας ομελέτα με 6 ντόπια αυγά, σαλάτα και εξτρά χορτόπιτα , ζυμωτό ψωμί και για επιδόρπιο ντόπιες φράουλες πασπαλισμένες με ζάχαρη. Το κρασί ντόπιο κοκκινέλι, ο γευσιγνώστης Πέτρος το εγκρίνει ασυζητητί και δίνει στη μικρή κόρη της κυρά Ντίνας ένα CD με δημοτικά τραγούδια ηχογραφημένα προπολεμικά. Αραπάκης, Ρούκουνας, Παπασιδέρης, Παπαγκίκα.Η περίσταση απαιτεί και την ανάλογη μουσική. Ακούμε και τη Θεωνίτσα που αρέσει του Πέτρου και εγκαταλείπουμε την ωραία Μέλισσα με κεράσματα και ευχές για Καλό Πάσχα.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

κυρ Μπιλη καλο το κειμενο για την Μελισσα,υπογειως ποιητικο και ας
λεγει οτι θελει κιος ο Χρηστος οτι παρατησες εκθετη την εν λογω τεχνη

Ο Δροσελης και Νεοχωριου