ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΠΕΔΙΑΔΟΣ

Οροπέδιο # 7, Καλοκαίρι 2009

Ένα τεύχος ποικίλης ύλης

Με το 7° τεύχος το Οροπέδιο γιορτάζει τα 3 του χρόνια. Δεξιώσεις και παρουσιάσεις δεν θα γίνουν. Εκτός της οικονομικής κρίσεως, δεν είναι και σύμφωνες με την νoοτροπία του περιοδικού.
***
Πλού¬σια εί¬ναι η πα¬ρου¬σία της πρω¬τό¬τυ¬πης ελ¬λη¬νι¬κής ποίη¬σης στο 7ο τεύ¬χος του πε¬ριο¬δι¬κού, που ξεκινά με ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Βέη

Γιώργος Βέης

Εννοείται
ότι σου γράφω με κάρβουνα στους τοίχους,
δεν έχω πια χαρτί και μελάνι
έχει ξεκληρίσει τα πάντα ένα πείσμα θανάτου
χούφταλα κλαδιά γεμίζουν τους δρόμους,
δεν έχω χαρτί αλλά σκουπίδια,
στα μάτια μία ίωση χρόνου
που βλέπει από τώρα κιόλας πλανήτες στάχτες
κι έναν άνθρωπο αρχαίο αλλά όρθιο
ξεχασμένο στη γωνία των ματαιοτήτων
σ' όλα εκείνα τα ξέπνοα «δεν», στα επίμονα «ίσως θα έπρεπε»
που ξεστόμισε χωρίς στην ουσία να ξέρει τίποτε απολύτως
που διάβασε χωρίς ποτέ του να καταλάβει τον Νοβάλις
«με νοσταλγία ντυμένη στον τρόμο αντικρίζουμε τον Παρελθόν
τυλιγμένο στα ερέβη της νύχτας. Ποτέ μα ποτέ δεν θα σβήσει
η δίψα μας μέσα στη Ροή των εποχών. Οφείλουμε
να επιστρέψουμε στη γενέτειρα για να ζήσουμε μέσα σ' εκείνον
τον άγιο Καιρό»

δες τον καλά, λέω, μέσα στον φως του απογεύματος
πώς απαγγέλλει ελπίδα κι απαντοχή,
περιμένοντας από μέρα σε μέρα μίαν άλλη θέα
κάτω από τον παρωχημένο ουρανό,
προσδοκώντας ένα άλλο τοπίο προσιτό, φιλόξενο
να τον στεγάσει κι αυτόν, να τον σκεφτεί επιτέλους νηφάλια,
όχι δηλαδή ως μέγα κρίμα αλλά ως ανεξάντλητη συγχώρεση.

Μη με περιμένεις πια,
Κλείσε αμέσως θέση στον πρώτο όνειρο
Που θα σου χαρίσουν σε λίγο αυτές οι καλόβολες ώρες
εκεί θα ξαναμετρήσεις άλλωστε με την ησυχία σου
ό, τι σου γράφω τώρα με τρόπους ανεξίτηλους
στα μισογκρεμισμένα πλευρά της πολιτείας
ό, τι άφησαν πίσω τους οι σεισμοί, οι λεηλασίες των βαρβάρων,
οι άνεμοι που μας ήρθαν από τη μεριά της εκδίκησης.


Α¬κό¬μη και¬νούρ¬για ποιή¬μα¬τα των Γιώργου Μαρκόπουλου, Γιώργου Γεωργούση, Παύλος Αθανασόπουλου, Ανδρέα Φουσκαρίνη, Λουκά Αξελού, Λουκά Θεοδωρακόπουλου, Μαρίας Τσάτσου, Σπύρου Κατσίμη, Αντώνη Περαντωνάκη, Κωνσταντίνου Ιωαννίδη, Ελένης Χαρμάνα, Νίκου Καπλάνη

ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ
Σ’ αυτή την στήλη παρουσιάζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά η ποίηση του σύγχρονου τούρκου ποιητή Üzeyir Lokman ÇAYCI

ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΩ
Στην στήλη αυτή που επιμελείται ο Θοδωρής Ρακόπουλος παρουσιάζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά ο Λίντον Κούεζι Τζόνσον, ο τζαμαϊκανός ποιητής που ζει στο Λονδίνο.

ΔΙΗΓΗΜΑ
 Το άγνωστο διήγημα του Νίκου Μπελογιάννη Στερνές Στιγμές που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Φιλολογικό Περιοδικὸ Χαραυγή της Αμαλιάδας, το 1933
 Το διήγημα του Γιώργη Παυλόπουλου το Πουλάρι, που πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Οδυσσέας κατά την διάρκεια της κατοχής.
 Τα διηγήματα της Ελένης Βλαχάκη: Όπως τα φαράγγια και του Κώστα Τζερμιά: Ο Φόβος

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ
Εδώ, ο Η.Χ Παπαδημητρακόπουλος, ξεδιπλώνει με τον μαγικό τρόπο που μόνον αυτός κατέχει τις εντυπώσεις του από μια επίσκεψή του στη Ρώμη, με τίτλο: Ρώμη 2007, βοτανικές εντυπώσεις.


ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
 Το εξαιρετικό κείμενο της Σοφίας Χαλικιοπούλου: Τα παιδικά χρόνια στον Πύργο, (Άνοιξη 1913 – Φθινόπωρο 1918), με πρόλογο του Η.Χ. Παπαδημητρακόπουλου:
…Η Σοφία Χαλικιοπούλου, έχουσα ζήσει κατά τη δεκαετία του 1950 σε ένα κοσμοπολίτικο περιβάλλον στη Μύκονο, είχε την ευκαιρία να γνωρισθεί με σύγχρονους αμερικανούς συγγραφείς και αρκετούς ευρωπαίους καλλιτέχνες, με μερικούς από τους οποίους διατηρούσε αλληλογραφία. Πριν από μερικά χρόνια, π.χ., ο Γιεχούντι Μενουχίν δεν παρέλειψε να της στείλει προσωπική πρόσκληση, για μια συναυλία που θα έδινε (προς τον πληθυσμό ενός κρουαζιερόπλοιου) στη Δήλο.
Κουνιάδα του Σωτήρη Πατατζή και του Μίμη Φωτόπουλου, έζησε (επί έτη) πολλά γεγονότα του σύγχρονου πνευματικού μας βίου.
Η Σοφία Χαλικιοπούλου, φανατική (σχεδόν αμετανόητη) αναγνώστις, πέρασε πέντε από τα παιδικά της χρόνια στον Πύργο του 1913. Υπείκουσα σε προσωπική μου (καί επίμονη) παράκληση, δέχτηκε να καταγράψει μερικές αναμνήσεις της για τον Πύργο εκείνης της εποχής — γεγονός που έφερε σε αίσιο πέρας χάρις στην εκπληκτική της μνήμη…

 Ακολουθεί το κείμενο, της Σοφίας Κολοτούρου, με τίτλο Τὸ ταξίδι του Μαύρου Καβαλλάρη αφιερωμένο στη μνήμη του ποιητή Σπήλιου Παπαγιαννόπουλου, που απεβίωσε τον περασμένο Νοέμβρη 2008.

Η ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Στη συνέχεια ένα κείμενο με μεγάλο ενδιαφέρον, που παρουσιάζει την διδασκαλία των Νέων Ελληνικών στην Τουρκία. Είναι το κείμενο της Ferhan Kırlıdökme Mollaoğlu: Η διδασκαλία των Νέων Ελληνικών στο Τμήμα Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Άγκυρας

ΑΠΟΨΕΙΣ
Ακολουθεί το κείμενο της Εριφύλης Σαμουηλίδου – Βλάχου, με τίτλο ‘‘Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ’’ του Γ. Σεφέρη. Ένα ποίημα για τον Ιωάννη Μεταξά;

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
Στην στήλη αυτή παρουσιάζεται μια ανέκδοτη συνέντευξη του Τάσου Αθανασιάδη στην Αναστασία Αποστολοπούλου και στον Δημήτρη Μπαγέρη με τίτλο: Μια συνάντηση με τον Τάσο Αθανασιάδη

ΕΝΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Πολύτιμη Λήθη, Μια συζήτηση του Στάθη Κουτσούνη και μαθητών του με τον ποιητή Αντώνη Φωστιέρη

ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ
Η Ειρήνη Δάγλα, υπεύθυνη της σειράς Λάλον Υδωρ των εκδόσεων ΤΥΠΩΘΗΤῼ κουβεντιάζει με τον ποιητή Πάνο Καπώνη

και το τεύχος κλείνει όπως πάντα με τις βιβλιοκριτικές και τη στήλη ΑΝΑΦΟΡΕΣ με τα αυτοβιογραφικά κείμενα του Νικου Χειλαδάκη κι ακόμη με το ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ, όπου αναδημοσιεύονται ποιήματα από τις συλλογές που φτάνουν στα γραφεία του Περιοδικού