Οι άνθρωποι πού έζησαν τη μεγάλη περιπέτεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, τον εμφύλιο και όσα επακολούθησαν έκτοτε, είναι ιδιαίτεροι άνθρωποι. Κι όταν φεύγουν από κοντά μας για πάντα, λες και παίρνουν μαζί τους όσα δεν προλάβαμε να τους ρωτήσουμε για κείνες τις μοιραίες εποχές. Κι όμως μας είχαν πει τόσα και μεις τα θεωρούμε λίγα, γιατί πώς να περιγράψεις τον πόνο της απώλειας, τον τρόμο της απειλής, την φυγή, τον ξερριζωμό.
Ενας από αυτούς τους ανθρώπους ήταν και ο Χρήστος Ρούσσος που κηδεύεται αύριο 7 Οκτωβρίου στη γενέτειρά του, τα Λεχαινά.Αυτός ο άνθρωπος που έφυγε στα χρόνια του πολέμου για την Αθήνα και δούλεψε μαζί με τον γαμπρό του και τον αδελφό του τον Μπάμπη , ράφτες κι οι τρείς.
Ταγμένος από μικρός στο χώρο της αριστεράς έζησε όλες τις περιπέτειες του χώρου. Εζησε μακριά από τα αγαπημένα του Λεχαινά, αλλά συχνά επέστρεφε σ΄αυτά , έστω για λίγο, να πάρει μιαν ανάσα από την υγρασία του τοπίου.
Ειδήσεις, σχόλια και παρεμβάσεις άμεσης δράσης για τον πολιτισμό - εκ παραδρομής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου