Ο ποιητής Τάσος Γαλάτης στον Σταθμό των Λεχαινών

Ηταν μια ακόμη βραδιά αφιερωμένη στην ποίηση. Τιμώμενο πρόσωπο ο ποιητής Τάσος Γαλάτης που διάβασε πολλά ποιήματά του και απάντησε στις ερωτήσεις του κοινού που γέμισε τη φιλόξενη αίυουσα του καφενείου του ΣΣ Λεχαινών. Τον ποιητή παρουσίασε ο εκδότης του περιοδικού Οροπέδιο Δημήτρης Κανελλόπουλος με την ευκαιρία του αφιερώματος του τελευταίου τεύχους του στον Τάσο Γαλάτη.
Υ.Γ.ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΒΥΘΟς; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΠΕΝΤΖΕΣ;Λίγες ώρες πριν την εκδήλωση ο Γιώργος έριξε την ιδέα να πάμε να μαζέψουμε σπέντζες στο σπεντζολείβαδο.Σπέντζες δεν βρήκαμε πουθενά, ούτε τον Εβυθό που ψάχναμε απεγνωσμένα. Μαζέψαμε αυτες τις ανεμώνες που βλέπετε στη φωτογραφία πίσω από τον ποιητή.Τον συντρόφευαν όσο διάβαζε τους "Ανιπτόποδες και τους Σφενδονήτες" του.

ΣΑΒΒΑΤΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ 26/1 ο ποιητής Τάσος Γαλάτης

Τον βραβευμένο με το κρατικό βραβείο
ποιητή Τάσο Γαλάτη
θα παρουσιάσει η Πολιτιστική Ομάδα Φράγμα
στα πλαίσια των εκδηλώσεων "Σάββατα στον Σταθμό", το
Σάββατο 26/1 ,ώρα 8,30μμ,
στο καφενείο του σιδηροδρομικού Λεχαινών.
Εισηγητής θα είναι ο εκδότης του περιοδικού "Οροπέδιο" Δημήτρης Κανελλόπουλος.

Βιογραφικό

Ὁ Τάσος Γαλάτης (ψευδώνυμο τοῦ Ἀναστασίου Ἀρ. Παπαδόπουλου) γεννήθηκε τὸ 1937 στὸ Ἀργοστόλι τῆς Κεφαλονιᾶς, ἀλλὰ κατάγεται ἀπὸ τὴ Ζούρτσα τῆς Ὀλυμπίας. Ἐμφανίστηκε στὰ Γράμματα τὸ 1962 μὲ τὴ δημοσίευση τῶν ποιημάτων του «Δάσος», «Τέμπη» καὶ «Περιπέτεια» στὸ τεῦχος 37-38 τοῦ περιοδικοῦ Πανσπουδαστικὴ. Ἔχει ἐκδώσει μέχρι σήμερα τὶς ποιητικὲς συλλογές: Ἡ μυθολογία τοῦ δάσους, Κοινόβιο 1962, Τὰ Παροράματα, Ἀθήνα 1968, Τὰ Χαράγματα, Πλέθρον 1986, Ἀνιπτὸποδες καὶ Σφενδονῆτες, Γαβριηλίδης 2005, Ὁ σημειωμένος, Gutenberg 2005. Ἂν καὶ ἀνήκει στὴ Β΄ μεταπολεμικὴ γενιά, ἀμυδρὰ μόνο παρακολουθεῖ τὴ γενικὴ γραμμὴ τῶν περισσότερων ποιητῶν τῆς γενιᾶς του. Χωρὶς νὰ ἀπέχει δηλαδὴ ἀπὸ τὴν καταγραφὴ τοῦ κλίματος, ἐντυπώνοντας καὶ ἐκφράζοντας μὲ διακριτικὸ τρόπο τὸν ἀπόηχο κυρίως τῆς περιρρέουσας ἀτμόσφαιρας τῆς ἐποχῆς του, ἀκολουθεῖ προσωπικὴ πορεία, περπατώντας καὶ σὲ ἄλλους ἰδιαίτερους δρόμους.
Οἱ συντεταγμένες τῆς ποίησης τοῦ Γαλάτη συνιστοῦν ἕνα τετράπλευρο μὲ πλευρὲς τὸν τρόμο, τὴ φύση, τὸ θάνατο καὶ τὴν ἱστορία. Ὁ τρόμος κυριαρχεῖ στὴν ποίησή του, καθὼς ἀπορρέει τόσο ἀπὸ ἐσωτερικὲς ὅσο καὶ ἀπὸ ἐξωτερικὲς συνιστῶσες. Ἡ φύση, καὶ προπαντὸς τὸ δάσος μὲ τὰ δέντρα καὶ τὰ ζῶα του, κυρίως στὰ δυὸ πρῶτα βιβλία, ἀποτελεῖ, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, πηγὴ οὐσιαστικῶν μεταφορῶν. Ὁ θάνατος ἀντιμετωπίζεται ὡς μιὰ πραγματικότητα, οἰκεία μαζὶ καὶ ἀνοίκεια, ποὺ ὑπάρχει παντοῦ γύρω, προκαλώντας ὑπαρξιακὴ ἀγωνία. Ἡ ἱστορία παρουσιάζεται ἀμείλικτη καὶ παρέχει ἀφορμὴ συλλογισμῶν σχετικὰ μὲ τὴν ἀνθρώπινη συμπεριφορά. Ὁ Γαλάτης εἶναι βιωματικὸς ποιητὴς καὶ ἐν πολλοῖς αὐτοβιογραφικός. Μέσῳ τῆς «αὐτοβιογραφίας» του, ὡστόσο, καταγράφει καὶ φωτίζει καὶ τὰ ἱστορικὰ καὶ κοινωνικοπολιτικὰ δεδομένα τῆς ἐποχῆς του. Τὸ αὐτοβιογραφικὸ ὑπόστρωμα τῆς ποίησής του ἀποτελεῖ πάντοτε ἕναν κίνδυνο, ποὺ στὶς καλές του στιγμὲς ὁ ποιητὴς ἀντιμετωπίζει ἐπιτυχῶς καὶ δίνει πράγματι ὑπέροχα καὶ ἄρτια ποιήματα. Ἐνίοτε ὅμως ὁ κίνδυνος παραμένει ἀξεπέραστος, ὅταν δὲν καταφέρνει νὰ δώσει στὰ αὐτοβιογραφικὰ δεδομένα του οἰκουμενικότητα, μιὰ διάσταση πάνω καὶ πέρα ἀπὸ τὸ στενὰ προσωπικό, ὥστε τὸ ποίημα νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὸ ὑπο-κειμενικὸ καὶ νὰ ἀποκτήσει ἀντι-κειμενικὴ ὑπόσταση, χωρὶς νὰ ρέπει στὴ φλυαρία. Τὸ βέβαιο πάντως εἶναι ὅτι ὁ Γαλάτης εἶναι ἴσως ἡ χαρακτηριστικότερη περίπτωση ποιητῆ, ὁ ὁποῖος μέσα στὰ ποιήματά του ἀπελευθερώνει ἐντελῶς τὸν ἄνθρωπο Γαλάτη, ὥστε νὰ ἀποτινάξει κοινωνικὰ στερεότυπα καὶ συμβάσεις. Μὲ τὴν τολμηρότητα λοιπὸν τῆς γραφῆς του ἀπολυτρώνεται καὶ γίνεται στὴν ποίησή του ἀσυμβίβαστος καὶ ἀντίθετος σὲ κάθε μορφή ἐξουσίας.
Ἡ νοσταλγία γιὰ τὴ μαγεία τῆς παιδικῆς καὶ τῆς ἐφηβικῆς ἡλικίας, καθώς καὶ οἱ μνῆμες τῶν μαθητῶν του στὰ διάφορα σχολεῖα ποὺ ὑπηρέτησε ὡς καθηγητής, ἀποτελοῦν κοιτάσματα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὁ Γαλάτης ἐξορύσσει πολλὰ ποιητικὰ μεταλλεύματα. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ ἀνίχνευση τόσο τῆς συλλογικῆς ὅσο καί, κυρίως, τῆς ἀτομικῆς μοίρας φαίνεται πὼς ἀπασχολεῖ ἰδιαίτερα τὸν ποιητή. Στὸν Σημειωμένο, τὸ τελευταῖο βιβλίο του, μὲ ὀπτικὴ καθαρὰ ἀνθρώπινη καὶ συναισθηματική ἀναπλάθεται ὁ μύθος τῶν Λαβδακιδῶν καὶ τοῦ Οἰδίποδα, μὲ πρόθεση να ανιχνευθει, συνειδητά ἤ ἀσυνείδητα καὶ τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, ἡ προσωπική μοίρα τοῦ ποιητῆ. Ἕνα ἄλλο στοιχεῖο, χαρακτηριστικὸ σὲ ὅλη τὴν ποιητικὴ διαδρομή του, χωρὶς ὑπερβολή ὡστόσο, εἶναι ἡ αὐτοαναφορικότητα. Στίχοι καὶ ποιήματα ποιητικῆς συναντῶνται συχνὰ σὲ ὅλα τὰ βιβλία του.

27/1 ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΒΙΖΥΗΝΟ στου Λάλα

Τὸ Λογοτεχνικό Περιοδικὸ Ὀροπέδιο
Ὁ Πολιτιστικὸς Σύλλογος Κούμανη
Ὁ Πολιτιστικὸς Σύλλογος Νεμούτας

Σᾶς προσκαλοῦν στὴν ἐκδήλωση:


Μιὰ συνάντηση στὸ χῶρο καὶ στὸ χρόνο:
Γεώργιος Βιζυηνὸς
Ὁ τρυφερόκαρδος κύριος Γ. Β.

Ὁ Νίκος Χειλαδάκης παρουσιάζει τὸν Δημήτρη Παπαχρῆστο καὶ ὁ Δημήτρης Παπαχρῆστος μιλᾶ γιὰ τὸν τρυφερόκαρδο κύριο Γ. Β.

Παρουσίαση Συντονισμός: Δημήτρης Κανελλόπουλος

Κυριακὴ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008, ώρα 5:30 μ.μ.,
Ἀμφιθέατρο Λυκείου –Γυμνασίου ΛΑΛΑ στὸ Δήμο Φολόης.

ΟΡΟΠΕΔΙΟ κυκλοφόρησε το 4ο τεύχος με σελίδες για τον ποιητή Τάσο Γαλάτη

Κυκλοφόρησε το 4ο τεύχος του καλού περιοδικού (με έδρα το χωριό Νεμούτα της Ηλείας) ΟΡΟΠΕΔΙΟ, που εκδίδει ο φίλος Δημήτρης Κανελλόπουλος, με σελίδες για τον βραβευμένο ποιητή Τάσου Γαλάτη, καταγομένου επίσης από το χωριό Ζούρτσα της Ηλείας. Το περιοδικό κυκλοφορεί στα τοπικά πρακτορεία Τύπου. Για συνδρομές όσοι επιθυμούν μπορούν να επικοινωνήσουν με τον εκδότη του περιοδικού στο τηλέφωνο 6976408666.
Τον ποιητή Τάσο Γαλάτη θα παρουσιάσει στα Λεχαινά η Πολιτιστική Ομάδα Φράγμα στις εκδηλώσεις "Σάββατα στον Σταθμό" το Σάββατο 26/1/08.
.....
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Αφιέρωμα στον Τάσο Γαλάτη
«Για το νεροκουβαλητή,/ στοιχηματίζω/μια στέρνα /μ΄ ανεξάντλητα νερά /κι ένα παιδί / να πνίγεται στα
δάκρυά του...», Τάσος Γαλάτης, Παλοίρια, Μυθολογία του δάσους, 1962
Για τον Τάσο Γαλάτη γράφουν οι Λουκάς Κούσουλας, Η Μαρία Μαρκαντωνάτου, ο Γιώργος Γώτης,
Γιάννης Κουβαράς, η Έλσα Λιαροπούλου, ο Ξάνθος Μαϊντάς, ο Χρίστος Ρουμελιωτάκης, ο
Θανάσης Βασιλείου και ο Λουκάς Θεοδωρακόπουλος. Την ανθολόγηση των ποιημάτων του
Τάσου Γαλάτη έκανε ο ποιητής Στάθης Κουτσούνης.
Το αφιέρωμα συνοδεύουν δύο αδημοσίευτα ποιήματα του ποιητή και πλούσιο φωτογραφικό υλικό
από τη ζωή του.
***
Η ελληνική ποίηση στο παρόν τεύχος
Με της καρδιάς ήσυχη αντάρα
Αστράφτουν τα κοχύλια όλης της θάλασσας απόψε /Έχουν ανέβει απάνω όλοι οι βυθοί / Και το
φεγγάρι φέγγει δίχως με το φως να σβήνει αυτόν το μαύρο κόσμο…. γράφει ο Δημήτρης Αρμάος
Πλούσια είναι και η παρουσία της πρωτότυπης ελληνικής ποίησης στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού
Ο αναγνώστης θα βρει ακόμη καινούργια ποιήματα των Χάρη Βλαβιανού, Χρήστου Κοντοβουνήσιου,
Αλέξανδρου Μηλιά, Θεόδωρου Μπασιάκου, Ιωάννη-Σεβαστιανού Ρώσση
***
Η ξένη ποίηση
…Aν ήξερες, αν ήξερες για το φιλί που έγινε μνήμη… γράφει ο γείτονας, Ρουμάνος υπερρεαλιστής
ποιητής Ilarie Voronca που αυτοκτόνησε το 1946 στο Παρίσι…
Πεζογραφία
Ιδιαίτερη αξία είναι το πεζό του Όμηρου Πέλλα «Σταυρούλα», ένα κείμενο ενός σπουδαίου ανθρώπου τ
ελληνικών γραμμάτων που ανασύρει πικρές μνήμες μιας άλλης εποχής, με ένα έξοχο σχόλιο του
επιστήθιου φίλου του Όμηρου Πέλλα, του ποιητή Μάρκου Μέσκου.
***
Ο Κεραμεικός
Σ’ αυτή την στήλη ο Γιάννης Πατίλης γράφει με αφορμή του πρόωρα χαμένου, σπουδαίου ποιητή
Τάκη Παυλοστάθη, με αφορμή την εκδήλωση που έγινε στην Άμφισσα στις 29 Σεπτεμβρίου 2006,
όπου παρουσιάστηκε ένας καλαίσθητος τόμος των εκδόσεων Νεφέλη, με το έργο του Τάκη
Παυλοστάθη σε επιμέλεια του Δημήτρη Αρμάου
Κι ακόμη ένα κείμενο του Χρήστου Γιαννακού «Για τον Θανάση Κωσταβάρα, που έφυγε από κοντά
μας την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου».
***
Ντοκουμέντο
Η Σοφία Κολοτούρου γράφει για τη σχέση του Νίκου Καβαδδία με τον φίλο του γιατρό Π.Π. Παναγιώτου
«Ένα τραγούδι σε στυλ Καββαδιακό», κάνοντας μια βουτιά στα χρόνια της Κατοχής.
… Μα υπήρχε κι ένα ποίημα που ξεχώριζε εμφανώς από τα υπόλοιπα. Είχε τον τίτλο Λαύρειο (με
έψιλον γιώτα, κατά την αρθογραφία της εποχής) και Είχε γραφτεί το 1943. Ήταν αφιερωμένο στον
Κόλλια Καββαδία. Εκείνη την εποχή είχαν μόλις κυκλοφορήσει οι επανεκδόσεις του Καββαδία από τις
εκδόσεις Άγρα (το 1993 συγκεκριμένα) και μελετούσα για πρώτη φορά το έργο του. Δεν άργησα να θυμηθώ
άτι και ὁ Καββαδίας Είχε αφιερώσει ένα ποίημα από τη συλλογή Πούσι στον Π.Π. Παναγιώτου. Συγκεκριμένα,
του είχε αφιερώσει το Campay’s Water. Υπενθυμίζω εδώ άτι το Πούσι κυκλοφόρησε το 1947….
***
Μια δημιουργός
Ακολουθεί μια συζήτηση με τη συγγραφέα Ζυράννα Ζατέλη που συντονίζει ο Στάθης Κουτσούνης:
Στο Σχολείο με χάρη.Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2006 Στο Λύκειο της Σχολής Ι. Μ.
Παναγιωτόπουλου, Στο πλαίσιο του εξωσχολικού αναγνώσματος. Οι φιλόλογοι Νίκος Κατσαρός και Ζέφη
Τρέσσου, υπό το συντονισμό του ποιητή και φιλολόγου Στάθη Κουτσούνη, Διευθυντή του Λυκείου της Σχολής,
ανέθεσαν στους μαθητές της Α΄ και της Β΄ τάξης να διαβάσουν τη συλλογή διηγημάτων της Ζυράννας Ζατέλη
Στην ερημιά με χάρι. Εν συνεχεία έγινε κριτική προσέγγιση του βιβλίου Στην τάξη και τέλος προσκλήθηκε η
συγγραφέας, με την οποία προέκυψε η πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που δημοσιεύεται για το βιβλίο της και τη
λογοτεχνία γενικότερα.
***
Ένας δημιουργός
Η Μαρώ Τριανταφύλλου παρουσιάζει τον Άκη Δήμου και το έργο του: «Το αίμα που μαράθηκε»,
Ένα σκοτεινό παραμύθι με αφορμή το μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου Κερένια Κούκλα.
Από την θεατρική ομάδα «Όχι Παίζουμε», σε σκηνοθεσία Γιώργου Σαχίνη, Θέατρο «Καλλιδρομίου 68»,
«Αν Σε ξεχάσουν οι νεκροί,
καμιά παρηγοριά μην περιμένεις».
(Από το έργο)
***
Αναφορές
Στο τελευταίο τμήμα του τεύχους δεσπόζουν, όπως πάντα, σχολιογραφικά και βιβλιοκριτικά κείμενα των
τακτικών συνεργατών του περιοδικού. Εδώ γράφουν οι Νίκος Χειλαδάκης, Γιώργος Βαρθαλίτης, Σωτήρης
Παστάκας, Μαρώ Τριανταφύλλου, Γιώργος Γώτης, Σωτήρης Παστάκας, Δ.Γ. Κανελλόπουλος και ο
Κλέων Σγουρός με τον φίλο του.
Επόμενη έκδοση (τεύχος 5ο ) στο τέλος της Άνοιξης 2008
Το Οροπέδιο διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τον Σπύρο Μαρίνη.
Την καλλιτεχνική επιμέλεια έχει ο Θέμις Φραγκοδημητρόπουλος