ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΝΤΑΝΤΟΥ "ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΕΣ ΙΙ" ΣΤΑ ΛΕΧΑΙΝΑ
Από τη χθεσινή (Τετάρτη 21 Αυγούστου) εξαιρετική (αυτό είπαν όλοι και ήσαν πολλοί,από διάφορες περιοχές του Νομού) εκδήλωση στο Σταθμό των Λεχαινών για την παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής "ΜικρογραφίεςΙΙ" του Χρήστου Ντάντου,που οργάνωσε η Πολιτιστική Ομάδα Φράγμα της πόλης.
Σας καλωσορίζουμε στην αποψινή μας εκδήλωση που τείνει να ορισθεί ως ετήσια θερινή συνάθροιση των μελών και των φίλων της Πολιτιστικής Ομάδας Φράγμα,που για να μη ξεχνιόμαστε,φέτος έκλεισε 40 χρόνια αδιαλειπτης παρουσίας και προσφοράς στα πολιτιστικό και κοινωνικό γίγνεσθαι αυτού του τόπου,συνεχίζοντας με συνέπεια την παράδοση που καλλιέργησαν επί δεκαετίες,συλλογικά ή μεμονωμένα, επώνυμοι κσι ανώνυμοι εργάτες του πνεύματος και που ευχόμαστε να παραμένει πάντα δημιουργική στη σκιά του Ανδρέα Καρκαβίτσα.
Απόψε θα παρουσιάσουμε τη νέα ,δέκατη στη σειρά,ποιητική συλλογή, του Χρήστου Ντάντου Μικρογραφίες ΙΙ,αφού έχει προηγηθεί μια ακόμη συλλογή πριν 8 χρόνια με τον ίδιο τίτλο.
Ο Χρήστος Ντάντος γεννήθηκε εδώ στα Λεχαινά το 1950 και είναι ιδρυτικό και λειτουργικό μέλος της πολιτιστικής μας ομάδας και είναι αρκετοί εδώ αυτοί που τον γνωρίζουν και έχουν παρακολουθήσει την πορεία του από τα πρώτα του βήματα στο χώρο τηςτέχνης.
Για την ιστορία θέλω να θυμίσω ότι συμπληρώνονται και 40 χρόνια από την κυκλοφορία της πρώτης συλλογής του Ντάντου "Στην ουρά της Χιλιετηρίδας" από τις εκδόσεις του ιστορικού Συλλόγου των Λεχαινών Μορφωτική Ένωση Ανδρέας Καρκαβίτσας! Συμβολική θα έλεγε κανείς η επέτειος.
Αυτό που έχω να υπογραμμίσω είναι ότι ο Ντάντος όλα αυτά τα χρόνια δούλεψε με αξιοθαύμαστη συνέπεια ώστε να καλλιεργήσει και να αναπτύξει το εξαρχής διαπιστωμένο δημιουργικό ταλέντο του και να φθάσει σε ένα τόσο αξιόλογο επίπεδο ποιητικής ωριμότητας και ευδιάκριτου ποιητικού ύφους. Για όλα αυτά βέβαια θα μας μιλήσουν στη συνέχεια οι καλεσμένοι μας. Η δική μου αίσθηση για τη συλλογή αυτή είναι ότι περιλαμβάνει συνομιλίες με τον Άλλο, αλλά και τον εσώτερο εαυτό του. Εντελώς σχηματικά μπορώ να ισχυρισθώ ότι πρόκειται για ένα ποιητικό ,ιδεολογικό μανιφέστο, για έναν αμφίπλευρο οδικό χάρτη που σε βοηθάει για να προχωρήσεις αλλά και να αναστοχαστείς, με γραφή ολιγόστιχη σχεδόν επιγραμματική που απορρέει από μια ενδελεχή ενδοσκόπηση ,γλωσσική έγνοια και γλωσσοπλαστική καλλιέργεια και παραγωγή ,καυστική κοινωνική κριτική, κάποτε αυτοσαρκαστική, όπου ανατέμνεται το άτομο-εαυτός ,οι φίλοι και οι άλλοι, ο δημόσιος χώρος και τα κεφαλαιώδη υπαρξιακά ζητήματα του ανθρώπινου βίου. Μικρογραφίες δηλαδή για τεράστια θέματα. Ο ποιητής κατανοεί το αδιέξοδο και στο ακροτελεύτιο ποίημά του αναφωνεί:
Ο,τι τόπους είδα
ο,τι ανθρώπους χάζεψα
κι ο,τι τραγούδια είπα,
όλα χάρισμά σας τα άλλα.,
αλλά παρηγορητικά θα φροντίσει να μας υποδείξει πώς θα κολλήσουμε εμείς οι απροσάρμοστοι μαθητές της ζωής το χαρτί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΩ στου Κυρίου Παντεπόπτη την πλάτη πριν αποβληθούμε δια παντός και απ όλα τα σχολεία της ύπαρξης...".
μια άποψη από την εκδήλωση